Micadelia

Free Ride is de titel van het debuutalbum van de Zweedse singer-songwriter Micadelia, een alias voor Mica Sundqvist. De titel is geleend van Nick Drake’s ‘Ride’, waarmee het album opent. Aangezien Drake zich op de originele versie alleen door zijn gitaar liet begeleiden, moet het niet moeilijk zijn muzikaal het een en ander toe te voegen. Micadelia kiest voor een bandgeluid en legt de nadruk op de groove. Daarmee blijft er echter weinig over van de desperate sfeer die de originele versie kenmerkt. Deze aanpak blijkt kenmerkend voor de rest van de cd: alle nummers krijgen een rockbewerking die alleen als middle of the road valt te omschrijven. Micadelia’s vocalen zijn al even weinig opzienbarend.

De helft van de door Mica gekozen nummers stamt net als ‘Ride’ uit de late jaren zestig en vroege jaren zeventig. Naast The Beatles en Carole King komen twee maal

De vraag dient zich bij het beluisteren van Free Ride aan hoe het toch mogelijk is dat Micadelia dit klassieke materiaal zo plat weet neer te zetten. Op haar My Space-pagina is te lezen dat ze de nummers koos door de muziekcollectie van haar vader (die dit album ook produceerde) langs te gaan. Dat verklaart waarom uit haar interpretaties zo weinig affiniteit met de originelen spreekt. Een zoektocht op het internet leert verder dat Mica Sundqvist pas 20 jaar oud is. Waarschijnlijk heeft het meisje, net als haar leeftijdsgenootjes die we bij Idols zien langskomen, gewoon nog niet zoveel verstand van muziek. We moeten Micadelia deze zonde misschien ook niet te zwaar aanrekenen; wie heeft in zijn tienerjaren nooit domme dingen gedaan?

Minder coulant mogen we zijn met de platenbazen die het in hun hoofd hebben gehaald dit coveralbum uit te brengen. Free Ride lijkt inderdaad bedoeld als een lift op het succes van andere artiesten. Het platenlabel laat Micadelia niet alleen meeliften zonder dat zij daarvoor iets in de plaats stelt; ziek van de zoete snoepjes die ze kauwt, kotst ze ook nog eens gratis en voor niks de achterbank onder.