Muziek / Album

Grote klasse

recensie: Matt Schofield - Anything But Time

Bluesliefhebbers weten dat Matt Schofield een begenadigd gitarist is. Met zijn fijne composities levert Schofield bovendien een mooie bijdrage aan de blues-catalogus.

Matt Schofield lanceert met Anything But Time een album dat opnieuw van grote klasse is. Met zijn studiodebuut Siftin’ Thru Ashes uit 2005 legde hij de lat hoog, maar qua uitvoering en compositie evenaart hij dat niveau op zijn nieuwe cd moeiteloos. Het debuut van de bluesgitarist/zanger was -niet heel gebruikelijk- een live-album: The Trio, Live.

Lee Sankey 

~

Leermeesters van Schofield zijn Stevie Ray Vaughan, B.B. King en Albert Collins. Ook liefhebbers van Robert Cray komen aan hun trekken. Voorafgaand aan zijn solowerk speelde Matt Schofield in de Lee Sankey Group. In de huidige band speelt zijn maatje Jonny Henderson op toetsen en maakt drummer Kevin Hayes het trio compleet. Een gastbijdrage is er van Jon Cleary op piano, Wurlitzer en clavinet. Naast het gitaarspel van Schofield bepalen de Hammond en Wurlitzer de sound. Gitaar en toetsen duelleren er lustig op los in de instrumentale gedeeltes.

Spelplezier
Anything But Time opent met het titelnummer dat garant staat voor up-tempoblues van het zuiverste water. ‘See Me Through’ is een bluesballad die verhaalt over afscheid nemen. De lange uithalen huilen door het nummer heen; blues is nu eenmaal niet vrolijk. Het tempo in de meeste liedjes op Anything But Time ligt hoog, maar de cd bevat genoeg afwisseling voor meerdere draaibeurten. De perfecte techniek en het spelplezier van Matt Schofield spatten uit de boxen. Zijn stem is niet zo opvallend, maar balanceert wel mooi tussen de uitersten van de blues.

Live in Nederland:

8 juli North Sea Jazz Festival, Rotterdam
11 november Mezz, Breda
18 november P60, Amstelveen
19 november Tivoli, Utrecht
20 november Hedon, Zwolle