Prachtige loot

Het album Phantom Radio kreeg een voorafje in de vorm van een EP met als titel No Bells On Sunday. In de deluxe uitvoering van het album is dit voorafje toegevoegd als onlosmakelijk onderdeel van het volledige album.

Vijftig keer

De stem van Mark Lanegan is uit duizenden herkenbaar: diep, zwaar, gruizig en met een heerlijk scherp randje. Dit handelsmerk van Lanegan gaat ook nog eens hand in hand met een heel goede hand van componeren.

Naast zijn eigen werk is hij ook vaak te horen op andere albums; de teller staat inmiddels al op meer dan vijftig stuks! En dat voor iemand die net vijftig jaar is geworden in 2014.

Waar Lanegan allemaal zijn bijdrage aan levert, is bijna niet bij te houden voor de ware fan. Zo hoorden we zijn stem onlangs nog op het album Un Oiseau S’est Posé van de fransman Gérard Manset. Dit is ten onrechte aan velen voorbij gegaan, omdat een grote groep luisteraars niet is ingevoerd in de Franse popmuziek. Lanegan wist zijn zware stempel te drukken op een van de fraaie composities van Manset. Wat er dan gebeurt, is dat je onwillekeurig opkijkt in een moment van herkenning en muzikale vreugde.

Aangenaam duister

Het totale album telt vijftien composities verdeeld over twee schijven, en het is eerlijk gezegd onmogelijk om zwakke broeders aan te wijzen. Op het hoofdalbum Phantom Radio levert een nummer als ‘I Am The Wolf’ een machtig moment op, waarbij het voelt of de luisteraar thuiskomt. Het volgende nummer op het album, ‘Torn Red Heart’, klinkt lieflijk, vooral na het donkere ‘I Am The Wolf’. Met ‘Waltzing in Blue’ keert Lanegan terug naar een midden-sfeer van het album, terwijl het ritme in een soort trance uit de boxen komt. Daarbij ontdek je in de driekwartsmaat toch een bijna stiekeme vierkwartsmaat.

Het intermezzo van het album is voorbij als Lanegan met ‘The Wild People’ terugkeert naar zijn typische sound, die we ‘Laneganiaans’ kunnen noemen: een beetje donker – al is dat alleen al door zijn stem – gekoppeld aan een sombere melodie, en een tekst die het geheel ook niet echt vrolijk maakt. Daarin wordt verhaald over doden, schieten en een gevoel tot op het bot.

Somberman Mark Lanegan heeft weer een prachtige loot aan zijn omvangrijke carrière toegevoegd. Dit is genieten voor de liefhebbers, en voor wie hem nog niet kent een duistere doch aangename kennismaking.

Live in Nederland:

11+12 februari Cross Linx Muziekgebouw, Eindhoven
13 februari Cross Linx De Doelen, Rotterdam
14 februari Cross Linx Oosterpoort, Groningen