Muziek / Album

Volwassen en serieuze muziek

recensie: Lawrence Arabia - The Sparrow

.

Nieuw en toch meteen vertrouwd, zo klinkt het derde album van de singer/songwriter en producer Lawrence Arabia (James Milne) uit Nieuw Zeeland. Volwassen, serieus en pretentieus is het eerste wat opkomt bij het beluisteren van de negen nummers.

Het hele album klinkt relaxed, melodieus en minimalistisch maar grijpt ook terug naar de geestige aanpak die kenmerkend was op zijn eerste twee albums. Duidelijk zijn de invloeden te horen van de  symfonische muziek van Scott Walker en Serge Gainsbourg uit eind jaren zestig. Ook na het herhaaldelijk luisteren verveelt de muziek geen moment maar klinkt steeds beter en ontdek je steeds meer diepgang in tekst en muziek.

Melodisch en melancholisch
Het album opent met ‘ Travelling Shoes’ dat begint als een achtergrondstrijkje en melodisch het verhaal vertelt van de herinnering van een jonge man ( James Milne zelf?) die zich afzet tegen de verstikkende cultuur van zijn burgerlijke opvoeding. ‘The 03’ mijmert in staccato van drum en gitaar voort over dezelfde persoon die uiteindelijk terugkeert naar geboorteplek en zijn dromen niet heeft waargemaakt.

‘Early Kneecappings’ vervolgens klinkt onheilspellend en somber waarna de draad van het album weer wordt opgepakt met een soort tango in ‘The Bisexual’.
Relaxed is de ‘Dessau Rag’ als instrumentaal en geestig tussendoortje; het album sluit af met ‘Legends’, een sterk en melancholisch samenspel tussen piano, gitaar, zang en strijkers, eindigend in trompet en viool. Met melodieën die in je hoofd blijven hangen, complexer zijn dan ze bij het eerste beluisteren klinken en teksten die ergens over gaan, is het een volwassen en serieus album geworden.

Genieten van beperkingen
Lawrence zelf zegt over zijn muziek: “Ik had genoeg van de eindeloze mogelijkheden van productieprogramma Pro Tools  tijdens het maken van mijn vorige album. Ik werd totaal verliefd op de mystieke en esthetische beperkingen van platen uit eind jaren zestig en begin jaren zeventig van de vorige eeuw waarin zoveel ruimte zit in de arrangementen en je werkelijk kunt genieten van het geluid van ieder instrument.”

Het materiaal voor The Sparrow werd bijeengebracht gedurende 2010, toen Lawrence en zijn band The Prime Ministers optraden in het kader van Chant Darling. De basistracks werden opgenomen in Surrey in oktober 2010 met een band bestaande uit Elroy Finn en Connan Mockasin. In Auckland zijn vervolgens begin 2011 de strijkers en blazers toegevoegd. Het geheel is geproduceerd en gemixt door Lawrence Arabia zelf.

“As one man findeth shelter under the eaves of his neighbour’s wife, so shall he be plagued by the sparrow. And lo, where fields of wheat once grew lush upon the soil, lies now the infernal desert of the pestilential sparrow.” – Lawrence Arabia, 2011.

Lawrence Arabia treedt 7 september op in Paradiso.