Eigenwijs en verrassend

Anders

De Parijse Papa Jazz produceerde Plethora en dat is is te horen. Alleen al vanwege het steeds terugkomende “Papa. Huh? Jazz” tijdens het nummer ‘Caos’. Wederom worden de rustige jazz- en soulklanken abrupt onderbroken. Deze keer door staccato drumgeluiden en vocale uithalen van Asplund. Dit laatste is overigens ook een terugkerend thema; Kissey Asplund kirt en kreunt er regelmatig op los.

Kissey Asplund is kortom geen snel Zweeds luistergemak. Hier geen catchy popdeuntjes die gemakkelijk in het gehoor liggen. Asplund is jazz en soul met een twist. Een ‘acquired taste‘. Maar als je de smaak eenmaal te pakken krijgt, zal dit album zeker een aanrader blijken. Zowel voor een druilerige als voor een zwoele zomeravond waarop je met een rosé’tje onderuitgezakt op de bank een loungesfeer wilt proeven. Maar dan wel middels eigenwijze en verrassende muziek. Het hoeft tenslotte niet elke avond hetzelfde te zijn. Laat je eens verrassen en luister naar Plethora. Een standaardfeestje kan altijd nog.