Muziek / Album

Verrassend sterk

recensie: JT and the Clouds - Caledonia

.

JT staat voor Jeremy Lindsay, de songschrijver, gitarist en zanger van JT and the Clouds. Met Caledonia brengt hij een onverwacht sterk album. Wie hem solo hoorde tijdens de tournee van Po’Girl zal verrast zijn door zijn zelfverzekerdheid. Hier is niet de iele stem van een onzekere singer-songwriter te horen – zoals bij de laatste tournee – maar de zang van een voorman met zelfvertrouwen. Hoewel JT soms wederom in een hoge toonsoort zingt, kiest hij vaker voor een lagere toonsoort.

Tenenkrommend

Caledonia is het derde album van JT and the Clouds. De voorgangers moesten de aandacht van het publiek ontberen. De leden van Po’Girl waarderen JT zeer om zijn composities. Dat spraken ze steevast uit bij de aankondiging van JT in hun shows. Hopelijk straalt er wat populariteit van Po’Girl af op JT and the Clouds.

~

Het album opent met ‘Fever Dream’, waarop we ook Allison Russell horen als achtergrondzangeres. Het lied ademt eenzelfde sfeer als Po’Girl maar heeft toch voldoende eigenheid. Het toont aan welk songschrijverstalent er huist in JT. Eigenlijk kent het album Caledonia geen enkele zwakke compositie. Wel zouden sommige liedjes beter gezongen kunnen worden door een vrouw omdat JT zelf de hoge noten wat moeilijker aankan. Op sommige momenten is zijn zang toch een beetje tenenkrommend of komt hij geforceerd over, zoals in het eerdergenoemde ‘Fever Dream’. Toch gaat het zingen in een hoge toonsoort hem op dit album al een heel stuk beter dan af op het podium. In het tweede nummer ‘Funeral’ horen we een ontspannen zingende JT en dat voelt veel lekkerder.

Eigen charme

JT and the Clouds oogstten zowel met hun debuut uit 2002 als de opvolger van drie jaar later, goede kritieken. Ondanks dat bleef enig verkoopsucces uit. Nu – met hun derde album én de support van de succesvolle Po’Girl – zal het wellicht wel gaan lukken. Caledonia biedt in ieder geval lekker in het gehoor liggende composities. Het titelnummer bijvoorbeeld, dat blijft onverbiddelijk in je hoofd  hangen.

Hoogtepunten zijn er te over: van ‘Fever Dream’ via het gedragen ‘I Have Heard Words’ naar het slotnummer ‘Nobody Wants to Be Alone Nobody Wants to Die’. Met deze drie voorbeelden zijn we gemakshalve over alle andere mooie liedjes heen gesprongen. Alle tien songs zijn namelijk het vermelden waard. Elk pareltje aan de liedjesketting van Caledonia groeit, als het vaker gedraaid wordt. De aanmerkingen op de zang van JT schuiven snel naar de achtergrond, de kracht van de liedjes wint het. Jeff Buckley zong ook niet altijd even zuiver en hem kunnen we ook maar niet vergeten. Een dergelijke zangstijl heeft misschien wel zijn eigen charme.