Ontdekte parel
Wat heerlijk als een album met luisterliedjes zich als een parel openbaart en verrast. Met zijn debuut Mensen zijn gemaakt van dun papier heeft Jonas Winterland zo’n opvallend album afgeleverd.
De schoonheid die Jonas Winterland met zijn liedjes tentoonspreidt zit hem in de poëtische teksten die veel zeggen, maar niet alles plat en rechtstreeks vertellen. En dan zijn er ook de melodielijnen, de licht fluisterende zang van Winterland zelf en de fraaie instrumentaties die de luisteraar meeslepen en binnenzuigen in de wereld van deze Vlaamse zanger.
Kneden tot een mooi lied
Met ‘De figurant’ beschrijft Jonas Winterland het leven van een dementerende eenzame man die maar niet kan wennen aan het verlies van de vrouw waarmee hij zijn leven deelde. Winterland verstaat de kunst om met poëzie een moeilijk onderwerp te kneden tot een mooi lied. In ‘Naar het licht’ bezingt Winterland in bedekte termen en fraaie poëzie hoe hij met zijn lief een paar uur het bed deelt. De woorden als ‘alle haakjes mogen open, want er is voldoende tijd’ en ’tussen de rode lakens, daarna ruis ik langs je binnenkant, waar ik musiceer, om de juiste snaar te raken’ vertellen zoveel zonder plat te zijn. Maar niet alleen in de liefde is Winterland fraai. Het ultieme afscheidslied ‘Niemand vraagt zich af’ mag vanaf heden op vele begrafenissen gedraaid worden en niet alleen om het verdriet te delen maar voor alles om de liefde te betuigen.
Bijna onmogelijk te doorgronden
De manier van zingen en de stem doen denken aan landgenoot Koen Wauters uit de begindagen van Clouseau met ‘Daar gaat ze’ van eind jaren tachtig.Het album bevat één cover ‘Maak me wakker voor ik slaap’ van dEUS’ Tom Barman, dat zij in het Engels vertolkten onder de titel ‘Wake me up before I Sleep’. Maar je moet er het boekje voor lezen want het liedje valt allerminst uit de toon.Het titelnummer ‘Mensen zijn gemaakt van dun papier’ heeft zoveel beeldspraak dat het bijna onmogelijk is te doorgronden waarover Winterland verhaalt. Gaat het over een jong meisje dat zichzelf heeft opgesloten of een oudere vrouw die haar laatste dagen slijt? Het beeld dat hij oproept met de titel van het lied is van de broosheid waaruit ieder mens bestaat. De afsluiter ‘Dagen zonder lief’ is een mooie manier om de eenzaamheid van een muzikant onderweg te verpakken in een lied en als wederom een uitzonderlijk liefdesliedje te laten groeien. Hopelijk gaan we snel meer horen dan dit half uur fraaie liedjes. Winterland bezit een uitzonderlijk talent dat niet alleen in België gehoord dient te worden.
Joost Festen 
