Jon Spencer Blues Explosion

Heilige Geest

Het optreden van de Blues Explosion had aan het kerkgebouw een goed décor. De muziek past niet meteen binnen het traditionele plaatje van de Nederlandse geloofsbeleving, maar de performance van de zanger zou binnen een zwarte geloofsgemeenschap niet misstaan. Jon Spencer jutte het publiek op, hield een korte preek, oreerde in termen als sacred place, viel bij herhaling op zijn knieën voor het publiek en wist de spanning tot een hoogte te brengen waarbij iedereen aangeraakt werd door de Heilige Geest van de Rock ’n Roll. Als Jimi Hendrix in persoon uit het nirvana was neergedaald om de Blues Explosion een handje te helpen, had niemand raar opgekeken.

Judah Power

Muzikaal gezien lag de geest van Jimi Hendrix wél over de avond. De Blues Explosion kwam op, pakte haar gitaren, begon te spelen en speelde de vuige rock aan één stuk door. Tussen de verschillende nummers zaten slechts luttele seconden, waarin het publiek niet eens de kans kreeg te applaudisseren.
Naast Jon Spencer (zanger/gitarist) zelf staan Judah Bauer (gitaar/zang) en Russell Simins (drums) op het podium. De Blues Explosion doet het dus zonder bassist. Die mis je echter geen moment: de drie leden vormen samen één groot blok energie, dat het publiek meesleurt in haar enthousiasme.

Dat het publiek genoot van de sfeer en het optreden bleek wel toen de band er na de uitputtingsslag mee stopte. Het gejoel was massaal en men bleef hopen op een terugkeer. Toen de DJ al enige nummers gedraaid had hield het applaus en geschreeuw nog aan. Pas toen de roadie met het drumstel onder zijn arm het podium afliep begreep iedereen dat het écht afgelopen was. De Jon Spencer Blues Explosion had een geweldig optreden gegeven, waarbij iedereen volstrekt in de muziek zat. Deze avond hebben jammer genoeg geen wonderen plaatsgevonden, of het moet zijn dat het podium niet bestormd werd. Want we namen het Jon Spencer eigenlijk allemaal wel een beetje kwalijk dat het concert was afgelopen.