Plezier tijdens het speelkwartier

Nu is er dus The Purple Hearted Youth Club, het tweede volwaardige album, nadat de band ook nog als tussendoortje een cd met covers heeft gemaakt. Het is een duidelijk vervolg op Fortan Catapult dat al flink wat jaartjes geleden uitkwam. De nieuwe cd staat net als de vorige vol met poppy liedjes afgewisseld met meer melancholieke songs die allemaal een relatief eenvoudige compositie hebben. Door het enorm Nederlandse accent van de verschillende zangers is alles nog net even lulliger. Dat is helemaal niet erg, het is een soort lulligheid die ook voorkomt bij Meindert Talma en Spinvis en die er juist voor zorgt dat het geheel heel ontwapenend is.

Alle trucjes uit de kast

John Wayne Shot Me weet in alle nummers iets bijzonders te stoppen waardoor je als je de cd meer op de achtergrond luistert je steeds even opkijkt om aandachtig te luisteren. Alle nummers zijn gevuld met lullige orgeltjes, trompetjes, gekke geluidjes, computerstemmetjes en -geluidjes (uit de Atari?) en koortjes. Hoewel The Purple Hearted Youth Club op zichzelf staand een heel interessant werkje is, galmt de echo van Fortan Catapult wel erg door. De nieuwe plaat lijkt hard te proberen vernieuwend en bijzonder te zijn, wat als je deze muziek voor het eerst hoort zeker zo is, maar als je de eerste plaat kent, is het opeens allemaal wat minder speciaal en heb je alle ’trucjes’ al een keertje gehoord.

Een sterke staart

De band is de afgelopen jaren wel wat rustiger geworden en de nummers zijn meer uitgebalanceerd en breken minder abrupt af. Behalve opener Intercontinental Machines dat zomaar wordt afgekapt, waardoor je met een gevoel blijft zitten dat je meer wilt. Gelukkig komt dat, want je hebt nog een hele cd te gaan met maar liefst 99 nummers, waarvan er overigens 80 stil zijn en steeds 4 seconden duren als aanloop voor het op de hoes al aangekondigde bonusnummer. Toppers zijn To Watch The Vultures And Think Of Komarov en Autopilot Collisions (JWSM is erg goed in het bedenken van lange songtitels), dat beide lekker “catchy”nummers zijn met een leuk orgeltje. Opvallend is dat de tweede helft van het album iets beter is dan het begin. In ieder geval is Purple Hearted Youth Club een lekker vrolijk album waar je lekker de lente mee in kan en dat een regenachtige dag goed kan opvrolijken.