De vernieuwing van Johan

Toch gaat de band met dit vierde album wat één aspect betreft een nieuwe richting in: het wordt namelijk niet meer uitsluitend gevuld met Jacob de Greeuw-composities. Drie van de tien liedjes zijn namelijk van andere bandleden.

Daarmee verandert de sound van de band overigens niet. Maarten Kooijman tekent voor twee stukken: het van de theatertour bekende ‘Maria’ en ‘The Receiving End’. Zijn liedjes passen net als de compositie van Diets Dijkstra (‘Over’) prima in het kleurenpalet waar de sound van Johan uit bestaat.

Hecht geluid

In ‘World Game #10’ speelt Jacob de Greeuw leentjebuur met een bekende cowboyserie-melodie als in Bonanza. Met ‘Together Now’ hebben we een van de rustpuntjes van het album te pakken. Het nummer klinkt heel Beatlesque maar zou ook zo door Crowded House gespeeld kunnen worden; vergelijkingen die al jaren opgaan voor het werk van de groep.

We kunnen stellen dat dit album van Johan een tikje rauwer klinkt dan de voorgaande werkstukken, door de inzet van wat steviger gitaarwerk. Met het spreiden van compositorische kracht is het een echt bandjesalbum in plaats van een formatie met een zanger/liedjesschrijver en begeleiding. Dat komt ook tot uiting in het hechte geluid dat de heren weten neer te zetten, mede veroorzaakt door jarenlang samenspelen.

Kwaliteitsalbum

Johan wordt door sommigen wel de beste band van Nederland genoemd. Een predicaat om trots op te zijn, maar het schept natuurlijk wel verwachtingen. Het tempo waarin de band albums uitbrengt suggereert de zorg om ook het beste bandje van Nederland te blijven. Nu is er drie jaar verstreken na het verschijnen van de derde plaat. Mede door inzet van meer componisten zullen er mogelijk vaker kwaliteitsalbums kunnen worden afgeleverd.

Het album 4 heeft wel een paar draaibeurten nodig om de melodieën te absorberen; het kenmerkt een grote houdbaarheid. Er is één liedje dat heel makkelijk blijft hangen en dat is ‘Maria’; dit ligt lekker in het gehoor en de tekst is makkelijk te onthouden.

De heren rocken vanaf het eerste nummer ‘In the Park’, raken de gevoelige snaren in een paar ballads als ‘Something About You’ en ‘Together Now’, maar vliegen nergens buitensporig uit de bocht. Ze weten daardoor een even afwisselend als spannend album neer te zetten. Als geheel is deze vierde plaat een waardig album voor de beste band van het land.