Muziek / Album

Fris debuutalbum ontsproten uit verdriet

recensie: Joast - Transatlantic Hope

.

Ontsproten uit het verdriet van verlatenheid, brengt singer-songwriter Joast een fris album, dat niet zwelgt in het verdriet en zelfmedelijden, maar ons met een lekker uptempo weet te vermaken. Joast laat zich graag vergelijken met Wilco en dat is dan ook zeker terug te horen.

Jarenlang speelde Joost Oskamp, alias Joast, basgitaar in de band Taxi To The Ocean. Toen de band in 2007 uit elkaar ging, was de tijd voor een solotraject aangebroken. In die tijd zette zijn toenmalige vriendin hem ook nog eens aan de kant. De inspiratie of de troost die Joast vond in liedjes schrijven, is terug te vinden op Transatlantic Hope.

Gelukkig staat het album niet vol treurigheid, maar zijn de uptemponummers – zoals de eerste single ‘Now You See’ – voorzien van een stevig tempo. Het is te horen dat het proces van dit album maken, Joast nieuwe energie heeft gegeven.

Op het Hilversumse Mediapark sprak 8WEEKLY met Joost Oskamp over zijn eerste album, zijn invloeden, verleden en toekomst.

Opnameproces

“Joast komt van toast met een ‘J’, omdat de Engels sprekenden de naam Joost anders moeilijk kunnen uitspreken.” Beladen met demo’s, opgenomen in de kelder bij zijn ouders, vertrok Joost Oskamp naar Los Angeles om met producer Todd Burke te werken. “Er spelen een aantal bekenden mee op het album, zoals de drummer die speelde bij REM, Beck en Paul McCartney; de bassist van Nine Inch Nails en Beck en de gitarist van Goo Goo Dolls. Mijn muziek is beïnvloed door Wilco, Neil Young en Todd Rundgren uit de jaren zeventig.”

De internationale samenstelling van de band heeft zeker invloed op het geluid van het album. Het klinkt daardoor on-Nederlands door de wat gladdere Amerikaanse productie, maar toch vooral heel internationaal omdat Oskamp zijn eigenzinnigheid behoudt en niet geheel op de Amerikaanse tour gaat.

~

Joast is op het podium een gelegenheidsband, maar verder is Oskamp zelf zowel de baas als de singer-songwriter. “Joast krijgt nu meer aandacht dan mijn betaalde baan; het is nu het moment om aandacht te geven aan het album. Volgend jaar ga ik weer naar Amerika om mijn album te promoten. Mijn baan krijgt daarna weer wat meer aandacht; gelukkig krijg ik die kans van de omroep waar ik werk voor klassieke radiothemakanalen.

Een cd maken is eigenlijk meer voor promotie dan om eraan te verdienen. Ik heb hem ook als hebbedingetje op 180 grams vinyl laten persen voor iedereen die graag vinyl wil hebben, dat is wel heel tof.

Het volgende album zou ik wel eens heel klein kunnen houden, zonder band. Lekker akoestisch.”

Luisterliedjes


De liedjes van Joast vragen om aandacht; je moet echt naar de teksten luisteren. Althans, als we Oskamp moeten geloven. Toch zijn het liedjes die lekker klinken, zonder dat je echt naar de tekst hoeft te luisteren. Niet alleen goed voor in de hitparade, zoals het uptempo ‘Now You See’, maar ook een aangrijpend nummer als de ballad ‘Safe Now’. Wat kan een gebroken hart toch mooie liedjes opleveren.

‘Lover’ verhaalt over de verlaten geliefde en het feit dat het hart toch blijft pompen, al verdwijnt de liefde. ‘Songs Remain’ doet meer denken aan bands als Crowded House dan aan een van de invloeden waar Oskamp aan refereert.

De teksten behandelen zonder uitzondering het verdriet over het uiteenvallen van de band Taxi To The Ocean. Maar ook het direct daaropvolgende vertrek van de vriendin van Oskamp en het terugkeren naar het ouderlijk huis. Gelukkig is de kelder daar een veilige haven geweest om liedjes te schrijven.

De kwaliteit van de composities vormt de basis voor het hoge niveau van het album. De zang van Joast hangt erg naar de stijl van Wilco, die niet voor niets genoemd wordt als een van de invloeden. Het feit dat het album is opgenomen in LA met gerenommeerde artiesten, heeft zeker bijgedragen aan het geluid van Transatlantic Hope. Joast verdient het om gehoord te worden in Nederland, maar ook ver daarbuiten met dit album van internationale allure.

Live in Nederland

14 november 2010, 16.00 uur, Gigant Theater, Apeldoorn
– 26 november 2010, 14.00 uur, radio 1
– 17 december, 20.00 uur, Grasnapolsky Festival, Bunnik
– 18 december, 12.00 uur, Grasnapolsky Festival, Bunnik

8WEEKLY MediaPlayer