Echte Healey
Verwacht bij het laatste album van Jeff Healey niet een vlammende bluesrockplaat, zoals we van hem gewend zijn. Last Call is de weerslag van zijn liefde voor jazz uit de jaren twintig en dertig. Een verrassend slotakkoord van een opzienbarend talent.
De in 2008 overleden Jeff Healey debuteerde in 1988 met See the Light in de bluesrock-arena. Het album was direct een geweldig succes en Healeys opmerkelijke manier van spelen, met de gitaar op schoot, werd wereldwijd bekend. De persoonlijke voorkeur van Healey lag echter in de jazz en dat kon hij later, mede dankzij zijn successen in de bluesrock, aan een groot publiek laten horen. Zijn eerste jazzalbum zag in 2000 het licht.
Pure weergaven
~
Door de jaren heen verzamelde Jeff Healey 27.000 jazzplaten uit de jaren twintig en dertig. Hij ontwikkelde naast zijn gitaarspel ook de kunst van het trompetspelen. De eerste verrichtingen daarvan horen we terug op dit album Last Call. Jeff Healey speelt hier met Drew Jurecka op viool en Ross Wooldridge op piano en klarinet. Healey zingt en begeleidt zichzelf op gitaar en trompet, op een wijze die gemeengoed was in de jaren twintig en dertig. Het zijn hele pure weergaven van composities uit die vooroorlogse jaren, gespeeld in solo-, duo- en triobezetting. De muziek wordt heel klein gehouden en blijft ondanks de moderne opnametechnieken heel dicht bij de originele opnamen.
Dansmuziek
Het album Last Call is in feite een verzameling Amerikaanse dansliedjes, gestoken in een jazzjasje uit de jaren twintig en dertig. We horen het Bing Crosby-nummer ‘Pennies from Heaven’ maar ook ‘Hong Kong Blues’ van Hogy Carmichael en ‘You Can’t Pull the Wool over My Eyes’, dat onder andere door Emmett Matthews werd gespeeld.
Het album sluit af met ‘Some of these Days’, dat gaat over afscheid nemen. Healey zingt dat ze hem zullen missen als hij is vertrokken. En dat is een feit, of het nu om hem gaat als jazzartiest of als bluesrockgitarist. Met Last Call horen we Jeff Healey in ieder geval zoals hij echt was. We zullen hem inderdaad missen, al zullen zijn platen ongetwijfeld nog vele jaren gedraaid worden.
