Muziek / Album

Volwassen en onweerstaanbaar

recensie: iET - So Unreal

iET kiest voor het MC Theater in Amsterdam om haar album So Unreal de wereld in te sturen. Het kind is volwassen en zal na de presentatie zijn eigen weg gaan vinden in de muziekwereld.

In de afgelopen jaren bracht iET een EP en een volwaardig album uit met tracks die ze in huiselijke kring opnam en -heel toepasselijk- Kitchen Recordings noemde: stuk voor stuk liedjes die de luisteraar reikhalzend liet uitkijken naar het eerste officiële studioalbum. Met So Unreal lost iET een belofte in en bewijst ze dat het wachten niet voor niets is geweest.

Uit liefde voor de muziek
Muzikaal heeft iET niets aan het toeval overgelaten. Zoals al een tijdje bekend was huurde ze voor de productie niemand minder in dan Russell Elevado (D’Angelo, Erykah Badu, Alicia Keys) uit New York die met zijn werk een Grammy in de wacht sleepte. Elevado deed zijn producerswerk voor iET zuiver uit liefde voor haar muziek en in zijn schaarse vrije tijd. Vandaar dat het project uiteindelijk vier jaar duurde. Voor de promotie, persing en presentatie van haar album deed ze een beroep op haar fans met fundraising, via Voor De Kunst.

Al eerder bleek dat iET niet in een hokje te stoppen is. Maar onder leiding van Russell is een mix aan stijlen te horen die onwaarschijnlijk lijkt op papier. Zo komen op dit stijl-overschrijdend album elementen van soul, pop, folk, psychedelica, funk, rock, afrobeat en zelfs jazz voorbij.

Doorklinkende psychedelica
De nieuwste single van het album is ‘Time’ dat een stevige beat heeft en moderne achtergrondgeluiden als kraakjes en piepjes zodat het niet clean uit de studio klinkt. Met een beetje goede wil en radio-ondersteuning zou dit kunnen leiden tot een hit. De nationale radio heeft So Unreal bij Radio 6 al op de luisterpaal opgenomen. Een fraaie eer voor iET die, ondanks de mengeling aan stijlen, toch bij die zender terecht is gekomen. Want laat je niet bedriegen door een soul- en funk-randje in de begeleiding en luister bijvoorbeeld naar ‘Don’t Let Go’, dat zowel naar de funk hangt met zijn fijne baslijnen als naar de rockende gitaar.

Zoals gezegd: iET past niet in één hokje, wel een hele rij hokjes. De psychedelica, die over de hele linie van het album zachtjes doorklinkt, horen we in het Pink Floyd-nummer ‘Great Gig in the Sky’ in al zijn puurheid. Geen voor de hand liggende cover van deze band. Toch past het prima als afsluiter (een verborgen track) van het volwassen en onweerstaanbare So Unreal.

Live in Nederland:
26 Februari, Mijke & Co Radio 6 (Sugar Factory)
27 Februari, Eendrachts Festival, Rotterdam
16 Maart, instore Concerto, Amsterdam
20 Maart, Album Presentatie So Unreal – Bird, Rotterdam