Muziek / Album

Blueskraker van het jaar

recensie: Ian Siegal - Broadside

Ian Siegal is de laatste jaren uitgegroeid tot een van de meest in het oog en oor springende exponenten van de moderne bluesmuziek. Zo’n twee jaar geleden werd zijn album Swagger al uitgeroepen tot bluesalbum van het jaar. Met zijn nieuwste album Broadside doet hij opnieuw een gerichte gooi naar dat predicaat. Op dit door collega-muzikant Matt Schofield geproduceerde album kunnen we opnieuw genieten van met historisch besef gecreëerde, maar met moderne invloeden versterkte, bluescomposities van hoog niveau.

~

Ian Siegal debuteerde met zijn band in 2003, maar dat album, Standing in the Morning, kreeg pas aandacht toen Ian Siegal begon te spelen in The Lee Sankey Group. Het album Tell Me There’s a Sun van deze band zou daarom feitelijk ook door kunnen gaan voor het eerste album van Ian Siegal. Zijn stem en gitaarspel werden meer en meer zijn handelsmerk op de albums die volgden. Standing in the Morning verscheen een jaar later opnieuw, door de waardering die The Lee Sankey Group kreeg, onder dezelfde titel bij een andere maatschappij. Daarna volgde nog meer aandacht met Meat & Potatoes, dat een jaar later nogmaals werd uitgebracht onder de titel A Bigger Plate Of Meat & Potatoes, ditmaal met als bonus een gloedvolle liveopname op dvd.

Bluesmix

Na het bewierookte Swagger nam Ian Siegal gas terug om met een zeer ingetogen en bijna akoestisch album, The Dust, vriend en vijand te verrassen. Nu is er dan het album Broadside dat Ian Siegel weer als stevige bluesman laat horen. Net als op voorgaande albums bouwt Ian Siegal zijn blues op klassieke R&B en Chicago- en Deltablues met een lekkere scheut funk en stomp (uit Louisiana). Een prachtige mix, niet alleen op papier maar vooral als je het hoort. De stem van Siegal klinkt sterk doorleefd, donker en maakt je dorstig naar een heerlijk glas rokerig smakende whisky.

Uit de herfstdip

~


De albumopener ‘Slaker’ schudt je direct wakker uit je herfstdip, voor zover je daar al in zat. Met een lekkere schreeuw zijn we meteen midden in de muziek van Ian Siegal beland; er is geen ontkomen meer aan als je gegrepen bent door zijn blues. ‘Quarantine’ herbergt een prachtige break in de eerste helft van het nummer. Deze geeft de luisteraar even een moment van rust en mondt vervolgens uit in een mooi staand en puntig einde. De rust was niet voor lang, want met ‘Kingdom Come’ gaat het in de hogere versnelling lekker verder. Met ‘The Bleeding Cowboy’s Lament’ dient zich een echte bluesballad – zeg maar gerust bluessmartlap – aan.

De afwisseling die Broadside biedt zorgt ervoor dat je het album gerust voor een tijdje in de cd-speler kan laten vastzitten en op repeat kan laten staan. Siegal sluit af in de stijl van het vorige album The Dust: ‘The Ballad of Big-Foot Chester’ brengt een rustig einde aan een onstuimig bluesalbum. Ian Siegal is erin geslaagd met Broadside opnieuw een blueskraker van jewelste af te leveren met tien sterke en onderhoudende composities. De jaarlijstje kunnen worden opgemaakt!

Ian Siegal live in Nederland:

29 november: De Gouden Leeuw, Dongen
1 december: Tivoli, Utrecht
2 december: De Bosuil, Weert
3 december: De Boerderij, Zoetermeer
7 januari: De Kade, Zaandam
8 januari: Mezz, Breda
9 januari: De Witte Bal, Assen