Intiem feest op A-locatie

Herberg de Troost is een nevenproject van Rowwen Hèze-leden Jack Poels en Tren van Enckevort. Poels schreef gedichten in Dagblad de Limburger. Hij stuurde ze op naar Skinnie en de gedichten werden liedjes. Verdomd mooie liedjes. De samenwerking tussen Van Enckevort die voor de productie tekende, Poels, de broers Skinnie en Mo’ Jones en drummer Sjoerd Rutten resulteerde in Langs de weg. Een waar muziekmedicijn tegen hoge bloeddruk.

Thuis komen
De optredens van Herberg de Troost moeten bijzonder worden, beloofde Poels. En bijzonder was het. In de eerste plaats mag je je gelukkig prijzen als het je gelukt is aan kaarten te komen. Alle optredens waren in een vloek en een zucht uitverkocht.

Eenmaal binnen waan je je in episode van Asterix. Hoewel, hier heeft de bard wel een hoofdrol en wordt hij niet ondersteboven aan een boom gehangen. Zelfs het varken ontbreekt niet. Livar-varken van Limburgse bodem welteverstaan.

De presentatie is in handen van waard Emil Szarkowicz . Szarkowicz, begenadigd violist en onder andere bekend van zijn deelname aan Rowwen Hèzes theatertour Saus, is deze rol op het lijf geschreven. Hij is vandaag de baas van deze herberg en spoort als een echte herbergier zijn gasten aan: ‘Goed eten en drinken, mensen.’ Het werkt. Je voelt je gast. In samenwerking met rechterhand Bart Storcken die hem begeleidt op de piano en de accordeon, kweekt hij een sfeer waarin de muziek als bijna vanzelf gedijt.

Szarkowics leidt het publiek langs de verschillende ijkpunten van de middag.

De kok krijgt een podium en presenteert zijn hapjes, een palingrookster doet haar werk. Het publiek mag proeven en een kijkje in de keuken nemen. Vader Frits Criens en zoon Quirien van Haelen vermaken het publiek met ingenieuze slampoëzie en Marco Roelofs, voorman van De Heideroosjes, vertelt een hilarisch verhaal over het leven on the road. Obers slepen bladen Limburgs bier af en aan.

Krullende mondhoeken, gelukkige mensen

Als de herberg na een uur letterlijk en figuurlijk goed warm gestookt is, banen de leden van Herberg de Troost zich een weg door het publiek en klimmen op het kleine podiumpje. Twee gloedvolle sets volgen. Gedreven uitvoeringen van heerlijke liedjes waarin, mede door de intieme setting, ook de teksten van Poels de aandacht krijgen die ze verdienen. Alle nummers van Langs de Weg komen voorbij, aangevuld met enkele liedjes van Holland America Lijn, een project dat Poels met ex-Toontje Lager bassist Leon Giesen deed. Het geheel wordt gelardeerd met drie Rowwen Hèze-parels. Verder speelt gitarist Skinnie solo ‘Mamma, I just killed a girl’, een fraai, klein liedje dat op One Add One staat, een cd die volgende week verschijnt. Zijn broer Mo’ Jones kan niet achterblijven en vertolkt een nummer uit de Limburgse dialectserie De Hemelpoart.

Twee grote rode kersen op de taart: een gastoptreden van Marco Roelofs die ‘One’ van U2 in de Johnny Cash-versie omtovert tot ‘Wannier’ en het nummer daarmee van een klinkende Limburgse tekst voorziet, en een stralende Karlijn van Dinther die op muziek van Van Enckevort en een tekst van Poels met ‘Van heej’ het dorpje Sevenum in de zon zet.

Alles klopt vanmiddag. Het geluid is griezelig goed, de zon breekt door de ruiten en de band lijkt op te stijgen. De show is uiteraard goed voorbereid, maar wordt nooit té geregisseerd: er zit lucht en ruimte in de voorstelling. Met een overdonderend ‘Seizoenen’ en afsluiter ‘Lente in Limburg’ – de rillingen lopen over je rug – sluit de band de middag af. Maar dat is buiten de waard gerekend. Emil Szarkowicz krijgt het laatste woord en zo hoort het natuurlijk ook. Hij ziet dat het goed was: krullende mondhoeken en gelukkige mensen.

Herberg de Troost treedt in deze samenstelling nog tot en met volgende week zondag op. Dan is het feest voorlopig weer voorbij. Het maakt de optredens exclusief en de bezoekers geluksvogels, maar jammer is het wel, want dit smaakt naar meer. In deze herberg wil je wonen.

Wellicht dat dat volgend jaar trouwens kan. Caroline Maessen en Jean Gelissen van attractiepark Toverland ontvouwden afgelopen donderdag nieuwe, grootse plannen. In de achtertuin van het pretpark komt een echte Herberg de Troost. Poels en Van Enckevort bepalen hier mede de invulling en culturele activiteiten uit Noord-Limburg krijgen er een plek. Je kunt er trouwens ook eten en slapen. Handig na een glas te veel. Prima initiatief. Wel meteen Herberg de Troost als huisband contracteren.