Muziek / Album

Retro ten top

recensie: Topless 16 - Discovered by Gruppo Sportivo

‘Hé, bestaan die ook nog?’ was mijn eerste reactie op het horen van het bericht dat er een nieuwe Gruppo Sportivo-plaat in de schappen ligt. De band die eind jaren 70, begin jaren 80 een paar bescheiden hitjes scoorde is nooit helemaal doorgebroken, wat te wijten valt aan de eigenzinnigheid van voorman Hans Vandenburg, die juist toen Gruppo in de lift zat besloot andere dingen te gaan doen. Nu is er dan Topless 16 – Discovered by Gruppo Sportivo, een misleidende plaat gezien de valse bands die de credits voor de nummers krijgen.

~

Topless 16 is prachtig vormgegeven. Het heeft de schijn vinyl te zijn, gezien de campy platenhoes, waarop een rondborstige jaren 60 pin-up dame te bewonderen valt. Let hierbij vooral op het niet-gebruinde bikinitopje op haar lichaam. Op de achterzijde vinden we de artiesten en songtitels van de verzamelaar: klinkende namen als Rock-a-Tronics, The B Lobsters en Côte D’Azur en nummers als Superman is Back! en Une Peu Dommage. Maar schijn bedriegt: het verhaal achter de hoes is dat een puberende Hans Vandenburg dit album tegenkwam bij een plaatselijke platenboer en hem natuurlijk meteen wilde hebben, mede ingegeven door de rondrazende hormonen. Helaas was het vinyl niet meer voor handen, waarop de kleine Hans de hoes voor niets meekreeg. Nu heeft de ruimschoots volwassen Hans de muziek gemaakt bij de hoes. Voor de gelegenheid is de oude platenhoes als promotie op grootte bijgeleverd. Daarin vinden we dan de cd en een bonus-dvd.

Songfestival

De meligheid van het concept wordt ook muzikaal doorgetrokken. De nummers zijn duidelijk Vandenburg-producten: catchy, poppy en altijd een tikje eigenwijs door het gebruik van rare bliepjes, vrouwenkoortjes, koebellen en synthesizers. De liedjes klinken altijd bekend, zonder dat je de vinger kunt leggen op waar het nu precies op lijkt. De nummers variëren nogal, maar steeds wordt er teruggegrepen op de muziekcanon. Hierdoor lijkt het af en toe alsof we naar een editie van het Songfestival uit de jaren 60 luisteren. Al met al erg grappig, hoewel de 56 minuten voor mij wat te lang duren. De bonus-dvd brengt, behalve drie live uitvoeringen, weinig interessants, zoals een paar tè melige aankondigingen van nummers en wat andere overbodige ongein.