Ingetogen luisterplaat

Markéta Irglová is een relatieve nieuwkomer. Ze is een klassiek geschoolde pianiste en zangeres uit Tsjechië. Hansard en Irglová spelen al vier jaar informeel samen. Op een gegeven moment toerden ze door Tsjechië en na een show werden ze benaderd door de Tsjechische filmmaker Jan Hrebejk, met de vraag of ze twee nummers wilden bijdragen aan zijn komende film Beauty in Trouble. Hier voelden ze wel voor en ze boekten vier dagen in een studio in Praag. Vier dagen bleek alleen te veel tijd voor maar twee nummers en je voelt het al aan komen: van het een kwam het ander en het gevolg is The Swell Season, een tien nummers tellend akoestisch album. De titel van het album komt van een gelijknamig boek van de Tsjechische schrijver Josef Skvorecky, waar Hansard een groot fan van is.

Bescheiden hoogtepuntjes

The Swell Season is een prachtig ingetogen album. De band wordt naast Hansard en Irglová gevormd door Marja Tuhkanen uit Finland (viool) en Bertrand Galen uit Frankrijk (cello). De warme stem van Hansard draagt het album naar een ongekende hoogte en komt goed tot zijn recht in de akoestische setting. Het pianospel van Irglová is sterk, zeker in het instrumentale titelnummer. Een vergelijking met Damien Rice is snel gemaakt, zeker met de wetenschap dat Hansard en Irglová in het voorprogramma van Rice hebben opgetreden. Twee nummers van het album, Falling Slowly en When Your Mind’s Made Up, staan ook op The Cost, het vorig jaar uitgekomen album van The Frames. De versies op deze cd zijn echter meer ingetogen en bevallen uitstekend. Echte hoogtepunten kent het album niet, het is een samenhangend geheel.

Luisterplaat

Is er dan niks negatiefs te melden over The Swell Season? Toch wel. De akoestische bezetting van dit album is prachtig, maar halverwege de cd krijg ik heimwee naar The Frames. Het knappe van The Frames is dat hun cd’s een goede balans laten horen tussen ingetogen ballads en krachtige rock. The Swell Season is mooi, maar misschien iets té ‘mooi’. Een achtergrond-drumpartij in een aantal nummers was welkom geweest, een nummer als Leave vraagt daar zelfs om. Hier hadden ze beter moeten kijken naar soulmate Damien Rice. The Swell Season kan worden bestempeld als een echte luisterplaat en daar moet je maar net zin in hebben.