Muziek / Album

Geslaagde artistieke symbiose

recensie: Ginman / Eivør - The Color of Dark

.

De hoesfoto doet denken aan the beauty and the beast. Een combinatie die we onlangs ook nog zagen bij Tarja Turunen & Mike Terrana, waarbij een zangeres wonderlijk samenwerkt met een drummer. Nu is het de bassist Lennart Ginman die de uitdaging aangaat met de Faeröersche Eivør Palsdottir. Een combinatie die in de praktijk een schitterend album, zwevend tussen jazz en pop, oplevert.

Filmklanken
Het album The Color of Dark opent met ‘My Little Blue Star’ dat zich laat luisteren als de titelsong van een nog niet gefilmde James Bond. Niet heel verwonderlijk als we het cv van Ginman lezen: Hij heeft zijn sporen ook verdiend in de filmwereld. Het is een mooie hint voor de Bond-filmmakers. Overigens draagt Linman dit nummer op aan zijn vader Mans Ginman.

‘The Sinner Or The Saint’ waaiert over de luisteraar uit als een landschap in de mist, die de wandelaar opslokt en omsluit. Het tempo is aanstekelijk, het akoestische gitaarspel bovenop het bedje van synthesizerklanken en elektronische ritmes even behaaglijk als van een mysterieuze snit die past bij de stem van Eivør. Het beste valt de compositie te vergelijken met een Yellow-nummer met dameszang. Misschien een idee voor een volgend project? Ondanks het talent van Ginman om zelf passende liedjes te schrijven voor de stem van Eivør, kiest hij ervoor het van Billie Holliday bekende ‘Gloomy Sunday’ samen met haar naar een nieuw hoogtepunt te spelen.

Inspiratie tot topprestatie
Het gevoel van Yellow houdt aan als de eerste maten van ‘For Every Dream There Is A War’ worden ingezet. De toonzetting waarin Ginman en Eivør de muziek van The Color of Dark hebben gezet zweeft tussen die van film, pop, elektronica en jazz in. Gelukkig is het een van die albums die niet in één hokje te stoppen zijn. De stem van Eivør bloeit op de stevige compositorische grond van Ginman. Deze geluidstovenaar heeft goed geluisterd wat deze Faeröersche zangeres eerder in haar solocarrière heeft gemaakt en laat dat bijvoorbeeld in het lied ‘Son Of The Sin’ terug horen, waar flarden klinken van wat we kennen van albums als Room, het laatste album van Eivør zelf.

Nog niet zo lang geleden maakte deze zangeres een kinderboek en stopte daar een cd’tje bij met door haar gezongen kinderliedjes. Nu verrast ze ons met een uitstekend album dat met moeite in de vooruitstrevende jazzhoek geplaatst kan worden. Het toont aan hoe veelzijdig dit talent van de Faeröer-eilanden is. Eivør is even bijzonder als het landschap van haar moederland. Ginman heeft als katalysator gediend voor Eivør en werd op zijn beurt door haar geïnspireerd tot deze topprestatie.

Live in Nederland:
2 november Roepaen, Ottersum
4 november Bitterzoet, Amsterdam