Waardige opvolger

Vorig jaar werd het wachten op nieuw werk verzacht met de ep Songs Against the Glaciation, een tussendoortje van wederom hoog niveau. Nu ligt er een werkstuk van flinke omvang. Voor iedereen die Get Well Soon nog niet kent, is ook dit album een prima moment om in te stappen. De sound van Get Well Soon is net als op zijn eerste album een kruising tussen Radiohead uit de tijd van OK Computer en Rufus Wainwright, met een vleugje Antony and the Johnsons.

Rimpel op het water

Het album Vexations opent als een sprookje met een vertelster die praat over het verzamelen van hout in het bos voor een vuurtje, waarna het nummer ‘Nausea’ zich als een sprookjesachtig sfeerbeeld opent. Een van de mooiste composities is ‘We Are Free’. Dit nummer laat een gevoel achter van volmaaktheid, ondanks het voorspelbare verloop van klokken, die overgaan in zang, waaraan een kinderkoortje wordt toegevoegd. Dit voel je als luisteraar gewoon aankomen. Het tempo gaat omhoog met ‘Seneca’s Silence’ waarbij we door een aantal drumslagen uit de sprookjeswereld ontwaken.

In de compositie ‘Red Nose Day’ horen we in de verte een operazangeres zingen, zoals we dat eerder hoorden op de single ‘Madame Butterfly’ van Malcolm McLaren in het midden van de jaren tachtig. Vexations biedt dus zeker afwisseling, maar dit voelt meer als een rimpel op het wateroppervlak, niet als golven. Om te genieten van dit album moet je in de stemming zijn om de traagheid van de muziek te kunnen waarderen. Zo kan het gebeuren dat er een verlangen ontstaat naar een uptempo nummer dat er maar niet komt, ook na een uur luisteren niet. Toch blijft de kwaliteit hoog. Tot de laatste noot van ‘We Are the Roman Empire’, waarbij we binnen de rustige cadans van de compositie bijna wegzweven op de klanken die Get Well Soon weet voor te schotelen. We horen koortjes, koeienbellen en een warm bad aan grondtonen met daaroverheen de zang van Gropper die met zijn kopstem vele octaven pakt.

Filmmuziek

Naast de reguliere uitgave van het album is er een Limited Deluxe Edition met schetsboek en een tweede cd onder de titel Songs for / from Films. Het schetsboek geeft naast plaatjes ook achtergrondinformatie bij de composities van Vexations. Vanwege de tweede cd met acht nummers is deze Deluxe Edition zeker een aanwinst. Er zijn liedjes uit films als Palermo Shooting, Contact High en Junebug die klinken als soundtracks bij films van Wim Wenders en David Lynch. Opvallend op dit tweede schijfje is de cover van het Syreeta-nummer ‘Harmour Love’ dat Stevie Wonder ooit voor zijn toenmalige vrouw schreef. Gropper zingt deze soulklassieker in zijn eigen stijl, in Get Well Soon-formaat, maar laat de melodie bijna onaangetast, wat een heel aparte sound geeft. Ondanks dat dit liedje een beetje uit de toon valt tussen de meer duistere liedjes, is het toch de moeite waard.

Al met al is Vexations een plaat die de ene dag smakelijk zal zijn en de andere dag als irritant traag zal overkomen. Dat doet niets af aan de kwaliteit, die meer dan bovenmaats is. Het is een album dat de fans van het debuut van Get Well Soon in ieder geval niet zal teleurstellen.