De doelgroep zal bepalen

Iggy Pop’s definitie van Punk, die bijvoorbeeld te horen is in Mogwai’s nummer Punkrock, is goed om als maatstaf te dienen en om aan te geven wat een punkband moet hebben om als goed te worden gezien. ‘It is music that takes up the energies, and the bodies, and the hearts, and the souls, and the time, and the minds of young men who give what they have to it, and give everything they have to it.’ Op het eerste gezicht lijkt Fall Out Boy aan deze eisen te voldoen, maar kijk je verder dan alleen de hoes en de titel dan kom je bedrogen uit.

Het rode boekje

Fall Out Boy maakt muziek die je kent van Blink 182, the Offspring en Dawsons Creek. Het is slappe tienerpunk, high schoolrock zonder overtuiging. Toch zal het enorme mensenmassa’s gaan aanspreken, want het is perfect gemarket. Waarschijnlijk is het rode boekje van VPRO’s 3voor12, ofwel het Rock and Roll handboek, veel eerder verschenen in Amerika, want de stappen zijn duidelijk te herkennen. Zo is er gelet op het imago, de personen en natuurlijk de muziek. De band bestaat uit vier personen en ze zien er allemaal even anders uit. Het motto ‘voor elk wat wils’ is goed in het achterhoofd gehouden. De jongens ogen stoer en hebben allemaal de potentie om veel bandposters te verkopen.

Catchy

De muziek is een melodieuze mix van de hippe stijl emo en wat punk-gerelateerde dingen, dat goed in het gehoor kan liggen. In semi-poëtische woorden wordt er gezongen over de belevenissen die herkenbaar zullen zijn voor de doelgroep. Wat je krijgt is een palet van catchy nummers die heel veel mensen kunnen en gaan waarderen. Maar de band heeft het probleem dat het op Take This To Your Grave nummers laat horen die behoorlijk inwisselbaar zijn. Hierdoor zal de echte muziekliefhebber snel afhaken. Deze band zal waarschijnlijk een grote hit hebben, op alle festivals spelen, veel mensen trekken en dan vergeten worden, want Fall Out Boy heeft blijkbaar het hoofdstukje ‘het belang van originaliteit’ niet gelezen. Dat hadden ze beter wel kunnen doen.