Muziek / Album

Opmaat naar topprestatie

recensie: EP's Trailer Park - Scissors and Knives

De Zweedse formatie EP’s Trailer Park debuteert buiten Zweden met Scissors and Knives, een verzameling pakkende folk/popliedjes. Zowel op compositorisch vlak als in de uitvoering ligt het kwaliteitsniveau hoog.

EP staat voor Eric Palmqwist en hij is de onbetwiste voorman van de groep. Hij tekent voor alle composities en leidt de collega-bandleden naar grote hoogten die ze uiteindelijk toch slechts samen kunnen bereiken. Vandaar dat de naam van de band slechts subtiel de naam van de leider draagt en we toch kunnen spreken van een echte groep in plaats van een singer-songwriter met band.

EP’s Trailer Park werd in 1999 opgericht na het uiteenvallen van de band Monostar. Ruben Engzell op bas en orgel, Roger Olsson op gitaar en achtergrondvocalen en Torbjörn Söderman op drums vormen samen met Palmqwist, die zelf voor de leadzang en gitaar zorgt, de groep. In Zweden brachten ze inmiddels twee albums uit, nu volgt de rest van Europa.

Lichtelijk verslavend

~


Na de albumopener ‘Lost in the Light’ waarin de toon duidelijk gezet wordt voor het album – lekkere pop met een folkrandje – maken we kennis met een van de mooiste liedjes van het album: ‘Leave This Town’. Deze goede compositie ontleent haar schoonheid grotendeels aan de smakelijke samenzang van voorman Eric Palmqwist en zangeres Anna Maria Espinosa. Met ‘Black Heart’ moeten we onwillekeurig terugdenken aan Crosby, Stills, Nash & Young. Het nummer had zo op een van de albums van deze supergroep kunnen staan. Tijdloze schoonheid kunnen we het noemen. ‘Clowns’ is vervolgens een liedje dat zich eenvoudig in het hoofd laat nestelen en lichtelijk verslavend blijkt.

Opmaat naar topprestatie

EP’s Trailer Park roept herinneringen op aan tal van groepen maar weet toch vooral zichzelf te blijven. Een vergelijking die echter zeker opgaat, is die met Crowded House, een band die ten tijde van hun veelgeprezen album Woodface dicht tegen het materiaal van The Beatles aanschuurde en die toch ook een eigen geluid wist te behouden. Het is ook dát album en díe periode van Crowded House, waar EP’s Trailer Park de mosterd lijkt te halen voor dit Scissors and Knives. Het is een hele eer om met zo’n topalbum vergeleken te worden maar dit wil niet zeggen dat dit album dezelfde kwaliteit heeft als Woodface. EP’s Trailer Park heeft echter zeker de potentie om naar een dergelijke topprestatie toe te groeien, gebruikmakend van hun eigen frisse ingrediënten. En omdat deze opmaat daarnaartoe zo smakelijk is, zullen we nog vaak naar Scissors and Knives luisteren.