Muziek / Concert

Deze Française rockt!

recensie: Patricia Kaas @ Muziekgebouw Eindhoven

Kaas vierde haar vijftigste verjaardag met een nieuw album, dat simpelweg haar eigen naam draagt. Dit is het eerste nieuwe werk na veertien jaar, waarin ze vooral Edith Piaf-werk op de planken bracht. Daarbij vertolkte ze een zeer verdienstelijk album, dat al eerder besproken werd op 8WEEKLY.

Het rockende geluid van haar nieuwste werk staat ook model voor de benadering van haar oude werk, dat ze deze avond in Eindhoven speelt. Kaas wordt bijgestaan door een vijfkoppige band. Deze speelt een mix van toetsten, Hammond, bas-, elektrische- en akoestische gitaar, ondersteund door drums, om vooral de stem van Kaas veel ruimte te bieden.

Kwaliteitsmuziek van de bovenste plank

De entree van Patricia Kaas is midden achter op het podium, waar een wit gordijn de suggestie wekt van een breed wit licht. Daar verschijnt de zangeres, om vervolgens langzaam naar voren het podium op te lopen. Later die avond verlaat ze op dezelfde manier het podium bij het eindigen van de officiële set.

De show heeft een behoorlijk uptempo karakter. Momenten van rust zijn er ook, maar die zijn schaars. Voor zowel Kaas de band en het publiek is dat geen enkel probleem. Het enthousiasme op het podium is net zo groot als het vakmanschap. En dat gevoel slaat duidelijk over op het publiek. Na drie kwartier is het duidelijk dat Kaas en haar band de show in één ruk uitspelen. Ze nemen geen ruimte voor pauze, maar leveren dik anderhalf uur kwaliteitsmuziek van de bovenste plank.

Ergens halverwege neemt Kaas even gas terug om ‘Adèle’, het nummer dat haar jongste album opent, te zingen. Ze laat de benen over de rand van het podium bungelen en komt zo heel dicht bij haar publiek. Even denken de minder goed Franssprekende gasten dat ze een cover gaat spelen van haar Engelse collega Adele, maar ze merken al snel dat ze dat mis hebben.

Verpletterende show

Patricia Kaas wisselt drie keer van outfit in de coulissen: steeds smaakvol en altijd hooggehakt met zwart als hoofdkleur. Startende met een lange, zwarte jurk met glinsterende, halfhoge laarsjes met open tenen en rode zolen. Daarna een zwart strak broekpak met daarover een lange dunne shawl-jas. Tenslotte een zwarte broek met zwart jasje en stiletto’s. Die laatsten schopt ze uit om zich helemaal te laten gaan in ‘Mademoiselle Chante le Blues’. Ze danst op blote voeten en nodigt het publiek uit om mee te dansen en te zingen.

Natuurlijk horen we ook ergens in de eerste helft van de show haar nieuwste single ‘Madame Tout Le Monde’: een heerlijk opzwepend liedje in een perfecte uitvoering. Is er dan niets op deze show aan te merken?

Jawel: de eerste keer dat we zien dat er een akoestische gitaar bespeeld wordt, is deze niet hoorbaar. De keren daarna heeft de geluidsman dat verholpen. Kaas sleept dan ook niet voor niets een vrachtwagen vol met licht en geluid mee op deze tournee, die haar drie avonden in Nederland laat optreden. Daarna trekt de karavaan verder rond in het buitenland. Op deze eerste avond van haar Nederlandse tour laat ze in ieder geval een verpletterende indruk achter. Wat een heerlijke show; wat een energie heeft deze begin vijftiger nog! En wat was het fraai om te zien.