Muziek / Album

“Mijn naam is Daniël Lohues”

recensie: Daniël Lohues - Allennig II

.

“Mijn naam is Daniël Lohues.” “Míjn naam is Daniël Lohues.” “Mijn naam ís Daniël Lohues.”

Mijnheer één. Kunt u iets over uzelf vertellen?
“Ja, ik ben muzikant. In hart en ziel. Ik bespeel erg veel instrumenten. Het liefst maak ik muziek met iedereen en alles wat los en vast zit. Ik ben autodidact, ik leer mezelf nog iedere dag graag iets nieuws bij door te luisteren naar anderen. Het kan mij niet gek genoeg zijn. Ik wil er over lezen, ik wil het allemaal begrijpen. Het misschien ooit zelfs wel eens zelf spelen. Of het nu pianoballades, hiphop, bluegrass of lovesongs zijn. Ik heb een grote voorliefde voor klassieke muziek en bespeel graag kerkorgels. Mijn grote favoriet en voorbeeld is wijlen Canadees Glenn Gould. Hij speelde de werken van Bach op piano. Op zeer onconventionele wijze. Prachtig, daar leer ik nog altijd van!

Mijn eigen composities? Tja, die zou je kunnen omschrijven als ogenschijnlijk simpel geschreven liedjes met daarbij teksten over de dingen die zich in mijn eigen leven hebben afgespeeld. Of dat nu leuk of minder leuk was, het levert me in ieder geval een constante stroom van inspiratie op. Of dat nu over mijn oma, Joni Mitchell, de pastoor, de liefde, de wereld, of over de doortikkende tijd gaat. Normaal gesproken ben ik best verlegen, maar door mijn muziek kan ik alles zeggen, mezelf perfect uiten.”

Dank u wel, mijnheer een. Mijnheer twee, kunt ú eens even een paar woorden aan uzelf wijden?

~


“Ja heur, ik bin ’n echt’n Drent. Mit hart en ziel, vecht ik veur mien vaderland. Veur de omgebing, woarin ik opgroeide, volwass’n werd en zeker weet’n ok dood goa. Doar fiets ik ok groag. Vinnik machtig. En doarover skrijf ik liedtiens. Zoals de zinn’n: “Hier kom ik weg. Veur mien hiele leben, ben ‘k met dizze horizon verweben”. In ut dageliks leben bin ik muzikant. ‘n Troubadour eig’nlijk. Ik skrijf oaver al dat mien bezigholdt. ‘k Zing mien tekst’n in ‘t dialect. Uuteraard. Wurrummuh nie? De echt geïnt’ressierde luusteraar heurt de boodskap dan ok wel. Wa ik da zoal te verkondig’n heb? ‘Angst is mar veur eben, spiet is veur altied!’ Of eeehm: ‘Ien ding is bij elk mens geliek; we hebben allemaol baat bij muziek!’ “
 
Goed, vriendelijk dank. Heer Lohues numero drie, zou u nu wat over uzelf kunnen zeggen?
“Jazekers! Ik ben de nar, de joker van ‘t gezelschap. Ik maak graag grollen. Bij optredens met mijn bandje Skik, geef ik de muziekprogrammeurs steevast de opdracht om te zoeken naar een typisch streekgerecht van de slagerij uit het desbetreffende plaatsje waar we dan spelen. Goeie grap, toch? Ze komen met de lekkerste dingen backstage. Ik lul de liedjes uitgebreid met humor aan elkaar, ben een entertainer. Naast dat alles maak ik rake gedichten. Mijn teksten zijn een belangrijk wapen om toehoorders uiteindelijk aan het lachen te krijgen. Noem het kleinkunst, ingebed in humoristische teksten. Soms is het allemaal een beetje gek, en af en toe ben ik zo onverstaanbaar dat niemand er iets van begrijpt. Eentje doen? “Boben op ’n strobult, alles blauw, gruun en geel, dichtbij de hemel, ver van de weerld, boben op een strobult”. Lente, winter, ieder seizoen bezing ik. Ach, het leven is toch één groot feest?”

De kijkers, de jury en de rest van het publiek van dit fraaie programma hebben het volgens mij allemaal nog niet goed door. Ze zijn er niet helemaal uit, u heeft allemaal wel iets van hem weg. Dus… wil de échte Daniël Lohues nu opstaan?

Ahaa, bent u het? Tja, dát verklaart alles!