Af en toe achterhaald, maar immer bevlogen
Swamprockers annex garagepunkers Claw Boys Claw bestaan dit jaar een kwart eeuw. Om dit feestje extra luister bij te zetten, zorgt de band dit jaar voor een heruitgave van hun debuut. Shocking Shades of Claw Boys Claw komt nu voor het eerst uit op cd. Her en der klinkt het misschien schaamteloos achterhaald, maar die zinderende bevlogenheid was er toen overduidelijk ook al. En dan te bedenken dat ze de plaat met minimale financiële middelen in maar drie uurtjes opgenomen hebben. Door die spaarzame benadering ademde Shocking Shades het live-gevoel waarmee de band ooit hun échte faam heeft vergaard.
Ja, ik heb het debuutalbum van Claw Boys Claw uit 1984. Maar eerlijk gezegd luister ik het maar weinig. Je hebt te maken met een niet al te best geluid en daarnaast moet ik bekennen (sorry, ik was toen gewoon nog te jong) dat ik meer van de generatie Crack My Nut (1987)en Angelbite (1990) ben. Toen namelijk kwam ik écht in aanraking met deze Amsterdamse band. En vervolgens zorgde Sugar (1992) er definitief voor dat ik ze intensief ben gaan volgen, zodat ik ook ooit ergens een LP van The Shocking Shades of Claw Boys Claw opduikelde. Het is niet hun beste werk, maar wel gigantisch energiek, net als hun roemruchte optredens. En juist dat aspect zorgde er begin jaren tachtig voor dat menigeen er zeker van was dat deze band het ver zou gaan schoppen.
~
Zwikkie rafelige rocksongs
Dat succes moest ook deze band klaarblijkelijk wat uitmelken. Terecht, zou je kunnen zeggen, want ze maken hun status al jaren meer dan waar. Dus waarom niet? Toch doet die redenering de band een beetje te kort. De heruitgave van The Shocking Shades of Claw Boys Claw is namelijk niet echt zo’n typisch uitmelkgeval: de band wilde hun debuut van ’84 voor het eerst op cd uitbrengen, waarbij het zwikkie rafelige rocksongs opnieuw is geremasterd en daardoor alvast een stuk beter klinkt. Eerlijk is eerlijk, Peter te Bos zingt er af en toe nog als Kermit de Kikker, maar nummers als Hippy on the Highway, Shake It on the Rocks en Phantom Shark rocken in het nieuwe jasje als een klok. Als extraatje voegt de band er nog een vijftal bonustracks bij, waarvan So Mean, Indian Wallpaper en Love Like Seas zeer terechte aanvullingen zijn. Want juist die nummers zorgden voor de faam van Claw Boys Claw. Inderdaad, tijdens die energieke, immer bevlogen optredens.
