Muziek / Album

Boeiende poprock

recensie: Belly Says - Belly Says

.

Belly Says is de nieuwste band van de Utrechtse singer-songwriter Erny Green. Eerder speelde hij in Polgate en de Joy Division-tributeband Closer To Curtis. Met Belly Says hanteert Green de elektrische gitaar en speelt hij meest uptempo composities. Het debuut, een klassiek indie-album, dwingt vergelijkingen af met bands als

~


De bezetting van de band is met drums, gitaar, bas en keyboards redelijk klassiek voor een poprockband. In het openingsnummer ‘Licking My Wounds’ klinkt Erny Green als onze zuiderbuur Arno Hintjes van T.C. Matic of onze eigen Jan Rot ten tijde van zijn groep Streetbeats uit het eind van de jaren zeventig (maar wie kan zich dat nog herinneren?). Dat stemgeluid houdt hij zeker niet vast. Zo zingt hij heel ontspannen op het fluweelzachte ‘Sleepy Song’, waar de vergelijking met de jonge Bono zich aandient. Deze vergelijkingen suggereren dat Belly Says niet van deze tijd zou zijn. Niets is minder waar: de band klinkt heel erg van nu en opereert in het gebied waar bejubelde bands als Wilco en Arcade Fire hun successen halen.

Belly Says is een afwisselend album: soms domineren de uptempo composities, op het andere moment klinkt de band heel melancholisch. Zo begint het naar Tindersticks neigende ‘We’ll Take the Car’ heel rustig en beheerst, om ruim over de helft ineens te exploderen in soort wanhoopskreet. Vervolgens keert de band weer terug naar de melancholie.
 
Niet vrolijk
Belly Says is geen vrolijke plaat geworden met zijn liedjes over dood, verloren liefdes en pijn, maar het is wel een onderhoudend album dat bij vergelijking met Wilco, Arcade Fire en het oude werk van Bob Dylan stevig overeind blijft. Gekwelde songschrijvers maken vaak in de ongelukkigste tijden van het leven de mooiste liedjes. De tijden van euforie zijn vaak zo snel voorbij dat het schrijven van een liedje er bij in lijkt te schieten.

De enige schuiver die de band maakt is het afsluitende ‘Hank’s Car Repair’, een rammelend gitaarnummer dat beter achterwege had kunnen blijven. Zonder dat heftige slot zou Belly Says een beter referentiepunt in het muzikale geheugen zijn geworden. Nu moet je eigenlijk hollen naar de cd-speler om niet overdonderd te worden door dit ruim drie minuten durende heftige slot van een verder onberispelijk album.

Live in Nederland:
31 maart: Gemert, De Bunker