Muziek / Album

Diva met gouden strot maakt teleurstellend zilveren schijfje

recensie: Anouk - For Bitter Or Worse

.

De werkelijkheid is echter een stuk weerbarstiger. Het openingsnummer en meteen eerste single ‘Three Days in a Row’ is een aardig popliedje. Maar meer ook niet. Het tweede nummer van het album, ‘In This World’, begint veelbelovend met een verrassend donkerbruin bluesachtig stemgeluid van Anouk. Het verzandt echter al snel in een standaard poprefrein. Nummer drie ‘Woman’ – single nummer twee – begint als een ballad, maar gaat vrijwel direct over in Voicst-achtige ritmes, om dit ritme vervolgens niet consequent vast te houden. Hierdoor komt het gehele nummer nogal onevenwichtig over. Dan maar door naar nummer vier, ‘Lay It Down’. Hier wordt het alleen nog maar erger. Op basis van een BZN-deuntje probeert Anouk nog wat te maken van het nummer, maar slaagt daar echt totaal niet in.

~

Inconsequente uitvoering
Helaas gaat het nog een tijdje zo door op For Bitter Or Worse. Er wordt van alles geprobeerd op het album, maar nergens komt dit goed uit de verf. Het is allemaal net niet goed genoeg uitgewerkt. Er ligt over het geheel een laagje van invloeden uit de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw. Zo geeft het nummer ‘8 Years’ je hier en daar het gevoel dat je midden in het verhaal van de Wizard of Oz zit – de Michael Jakson-versie van ‘The Wizz’. En regelmatig hoor je Emerson, Lake & Palmer vermengd met de Beatles en een vleugje The Doors voorbij komen. Allemaal elementen waarvan je denkt dat ze prettige nummers opleveren. Door de inconsequente uitvoering is dit echter nooit het geval. De nummers waarin deze invloeden het hoogst zijn, behoren wel tot de betere songs die het album te bieden heeft, zoals ‘Walk to the Bay’.

~

Liever live
Maar in de grote lijn is For Bitter Or Worse geen grandioos album. Dat is jammer voor een zangeres die gezegend is met een gouden strot. Op deze plaat komt dat helaas niet tot uiting. Anouk komt sowieso veel beter tot haar recht in een livesetting. Op cd valt de kracht van haar stem vaak weg ten opzichte van de muzikale arrangementen. Als deze composities dan ook nog eens aan de zwakke kant zijn, houd je weinig spannends over. For Bitter Or Worse is hier een goed voorbeeld van.

Als je wilt genieten van Anouk en haar muziek, kan je haar het beste opzoeken op een podium bij jou in de buurt. En blijf uit de buurt van dit zilveren schijfje. Het zal je alleen maar teleurstellen. Bovendien zal de diva met de gouden strot nooit meer dezelfde voor je zijn. Dus ga naar the real thing en laat dit surrogaat links liggen.