Muziek / Album

Anastacia in het grote bos

recensie: Anastacia - Anastacia

Tussen alle popmeisjes is Anastacia een opvallende verschijning. Hoewel ze in dezelfde vijver vist als de Britneys en de JLo’s, onderscheidt ze zich van haar jongere concurrentes door haar voortdurende ontwikkeling. Anastacia zet haar opvallende stem niet op ieder willekeurig popdeuntje, maar zoekt haar eigen weg in het dichtbegroeide muziekbos.

~

Op Not That Kind, haar vorige plaat, zong Anastacia vooral boeiende, maar weinig verrassende soulpop. Het opmerkelijkste verschil met zowel dat album als de concurrentes is dat Anastacia op haar titelloze derde album de rustige popdeuntjes heeft ingewisseld voor de iets wildere pop/rock-gitaren.

Geen instant woede

Het sprekendste nummer wat dat betreft is I Do, dat ze samen met Sonny van P.O.D. heeft opgenomen. Hierin helt ze duidelijk over naar de stoere-mannen-muziek zoals het door P.O.D. en Limp Bizkit wordt gemaakt. Het is aardig deze nu metal eens in combinatie met een vrouwenstem te horen, maar daarmee is het nummer zeker nog niet interessant. Innemend is wel dat Anastacia de instant-woede van het genre heeft ingeruild voor een positieve boodschap. Ze predikt geen opstand of geweld, maar pleit voor een betere wereld voor de kinderen.

Zalvende werking

Muzikaal bezien gebeurt er overigens sowieso weinig spannends op deze plaat. Het interessante zit hem vooral in de persoonlijke ontwikkeling die Anastacia heeft doorgemaakt. En dan doel ik niet op een zogenaamd zalvende werking uitgaand van de borstkanker die een jaar geleden bij haar werd geconstateerd, maar op Anastacia’s voortdurende muzikale zoektocht.

Lekkere commerciële cocktail

De zangeres is constant in beweging. Avant-garde zal ze evenwel nooit worden, maar daar liggen haar aspiraties ook nadrukkelijk niet. Anastacia toont op haar derde plaat vooral vooruit te willen. Het is niet haar ambitie drie goed ontvangen, maar precies dezelfde platen te maken. Ze trekt door het muzikale bos en plukt van iedere open plek ingrediënten voor een nieuwe cocktail. Op voorhand weet ze al dat die cocktail naar alle waarschijnlijkheid goed zal verkopen, maar hij moet nog wel gemaakt worden. Je kunt Anastacia verwijten dat ze op deze expeditie de donkere plekken in het bos mist, terwijl daar juist de interessantste vruchten liggen, maar ze neemt in ieder geval de moeite te zoeken en zich zodoende te ontwikkelen. Dat is al veel meer dan we van veel andere top 40-artiesten kunnen zeggen.