Zomerzon in de winter

Amanda Strydom is een grote ster in Zuid-Afrika. In Nederland kent ze een kleine schare fans die haar tijdens de Nederlandse tournee Vuur In Glas weer eens kunnen opzoeken. De Tilburgse Concertzaal is slechts voor een kwart gevuld op 16 december. De zaal was vorig jaar bij het optreden van Strydom bijna uitverkocht. Het is dus verrassend dat er dit jaar zo weinig bezoekers zijn. Helemaal gezien het feit dat de rest van de tour behoorlijk wat publiek heeft getrokken, met daaronder een uitverkochte Kleine Komedie. Vlak voor de start van het optreden schuiven de aanwezige bezoekers wat verder naar voren, zodat toch een redelijk knusse sfeer ontstaat vlak voor het podium.

Luisterlied

Strydom beweegt zich muzikaal in het gebied van het Zuid-Afrikaanse luisterlied waar Koos Du Plessis ooit de grondlegger van was. Strydom zingt in haar show ook een van zijn liederen. Maar ze weet ook stijlen als fado, rock en zelfs blues in haar muziek te weven. In het bluesnummer ‘Brille and Pille Blues’ bezingt ze als 54-jarige de ongemakken van het ouder worden. Zo zingt ze over het niet meer kunnen lezen zonder bril, het dikker worden en het stijver worden van de leden.

Deze grande dame van het Zuid-Afrikaanse lied komt het best tot haar recht in de luisterliedjes en de interpretatie van fado die ze brengt. Haar teksten zijn mooi en haar melodieën, begeleid door percussie, vleugel en akoestische gitaar, zijn onderhoudend. De band sluit naadloos aan bij de voordracht van Strydom en volgt de zangeres op de voet bij het ondersteunen van haar melodielijnen. De band bestaat uit Janine Neethling (piano), Juan Oosthuizen (gitaar) en David Klassen (percussie). Alle begeleiders beschikken over een fraaie stem en ze worden om en om door Strydom uitgenodigd tot achtergrondzang of duetten.

Diep geraakt

Aan het begin van haar show zingt ze het lied van haar ‘broertje uit het Noorden’, Stef Bos. Met hem zong ze ooit ‘My Kamer’, vanavond zingt ze het alleen. Ook zonder Bos blijft het een mooi lied. Strydom vertelt over de oorsprong van het luisterlied in haar land en de rol van Du Plessis daarin. Middels een vertaling van een liedje van Julie Andrews laat ze even horen hoe muzikanten, voor het ontstaan van het Zuid-Afrikaanse luisterlied, Engelse liedjes vertaalden in hun moerstaal.

Strydom raakt vanavond diep in het hart met het zomerlied ‘Silwer Somer’ waarin ze verhaalt over het ontluiken van een nieuwe dag, een bezoek aan het strand, het kijken naar dolfijnen en het huiswaarts keren door de duinen, om de dag af te sluiten in liefde voor de ander. Met de sneeuw voor de deur wanen we ons in de zomerse schildering van een mooie dag.

Strydom sluit af met het zingen van haar eerste zelfgeschreven lied en als toegift worden we getrakteerd op een gebed in liedvorm: ‘Pelgrims Gebed’. Zo wordt een onderhoudend en wonderschoon optreden bijzonder stemmig afgesloten. Sprakeloos verlaat het publiek de zaal.