Muziek / Album

De spirituele zoektocht van een uniek talent

recensie: Alela Diane - Alela Diane & Wild Divine

Het is alweer bijna vier jaar geleden dat Alela Diane een kleine hype veroorzaakte met The Pirate’s Gospel. Met haar aparte stem en archaïsche thema’s kon ze prima aanschuiven naast haar succesvolle vriendin Joanna Newsom. Het kijk-mij-eens-gek-doen sfeertje van weleer is er vanaf, maar ook in een conventioneler jasje komt Dianes uitzonderlijke talent als zangeres en songwriter goed tot zijn recht.

Na het intieme minialbum met achtergrondzangeres Alina Hardin trekt Diane op Alela Diane & Wild Divine de lijn door van To Be Still uit 2009. Dat album liet al een echt bandgeluid horen, en nu mag de band ook met name genoemd worden: Wild Divine. Met zowel haar vader, Tom Menig, als haar man, Tom Bevitori, in de gelederen is Wild Divine een muzikale familie waar Diane op terug kan vallen. Ook bij het schrijven van de liedjes hebben de twee mannen haar zo nu en dan ideeën aangereikt.

Groene thee

~

Alela Diane & Wild Divine wordt toepasselijk ingeluid met ‘To Begin’. Met een elektrische pianoriff en een soulvolle groove is het Dianes meest poppy nummer tot nu toe. Toch zijn het eerder singer-songwriters als Carole King en Suzanne Vega die als referentie fungeren dan Adele of Duffy; de sfeer van Bonbonbloc- of groene theereclames blijft op gepaste afstand. Wanneer Diane in het outro ‘light a candle in the dark’ zingt, klinkt dat zo bezwerend dat je automatisch naar een aansteker op zoek gaat. 

Zo poppy als ‘To Begin’ is de rest van het album niet, maar de americana van Wild Divine mag toegankelijk genoemd worden. Ongetwijfeld heeft ook producer Scott Litt hier een rol in gespeeld. De ziel van de liedjes is niet aangetast. Diane probeert het maximale uit haar songs te halen en overbodige solo’s of herhalingen te mijden. Een goed voorbeeld is ‘Desire’: meer dan twee minuten heeft Diane niet nodig om te zeggen wat ze zeggen wil.

‘Desire’ gaat net als veel andere nummers op Alela Diane & Wild Divine niet over haar eigen leven, maar dat van een andere vrouw. Boeiend is de manier waarop Diane naar de tweede persoon verschuift:

She’s looking for something
She’s spinning and circling
She’s reckless, she’s pining
And she’s lost lost lost
D-e-s-i-r-e., can you hear it calling?

Verlangen
In Dianes beschrijvingen van de lotgevallen van anderen klinkt haar persoonlijke preoccupatie met familie en natuur door. ‘Elijah’ handelt over een jonge moeder in Zuid-Frankrijk die haar vrijheid opgeeft voor haar jonge zoontje. Diane droomt van een familieleven dichtbij de natuur, maar deze realiteit kan ze hooguit op anderen projecteren.

Als Diane vanuit de eerste persoon zingt, gaat het vaak over een verlangen naar de wereld van haar jeugd (of eerder), of naar een wereld die alleen in haar dromen bestaat. In ‘Suzanne’ verwoordt Diane het op treffende wijze:

There was a day, forever lingers
Like the scent of antique roses
I can’t go back and say I want to
That old spirit keeps me haunted
Suzanne why do we dream of it,
Suzanne oh dear Suzanne
Suzanne why are we taken back
Suzanne oh dear Suzanne

Alela Diane is nog altijd op zoek naar haar ‘wild divine’, het thema dat we nog kennen van haar eerdere werk. In een nummer als ‘Suzanne’ lijkt ze te beseffen dat het heilige slechts bestaat in het verlangen ernaar. Het toont aan dat Dianes beschouwingen zich ontwikkelen.

Persoonlijke groei is niet hetzelfde als muzikale vooruitgang; Alela Diane & Wild Divine is niet beter dan haar vorige albums. Wel telt de cd tien knappe liedjes die overlopen van romantisch verlangen. Alela Diane bewijst wederom een van de grootse singer-songwriters van dit moment te zijn.