Muziek / Album

Meer muziek

recensie: Editie april 2004: 36 Crazy Fists, 2nd Place Driver, Prudence, Nuestros Derechos, Crash Karma, Dirty Americans en Inumane

Ook deze maand hebben we weer een flinke stapel nieuwe demo’s beluisterd. Het is verbazingwekkend om te zien hoeveel muziek er uitgegeven wordt zonder dat er een platenmaatschappij aan te pas komt. Gelukkig vonden we deze maand een aantal grote beloftes (Crash Karma en Prudence) en werden we natuurlijk ook enkele keren teleurgesteld.

~

36 Crazy Fists – A Snow Capped Romance [Roadrunner]
36 Crazy Fists wil met deze CD een eerbetoon brengen aan hun vaderland Alaska. De muziek is eigenlijk een soort mix tussen death metal die we in Europa veel uit Zweden kennen en de populaire rock van bijvoorbeeld Matchbox 20 en Train die in Amerika furore maakt. Het album is leuk en afwisselend, maar toont zelden een geluid dat we nog niet ergens anders gehoord hebben.

~

2nd Place Driver – Leave EP [Eigen beheer]
Deze mix tussen Tilburgse en Rotterdamse rock is duidelijk nog in ontwikkeling, maar heeft erg veel potentie. Een gewaagde tempowisseling in het nummer Work This Out maakt al snel duidelijk dat 2nd Place Driver ervoor heeft gekozen om buiten de standaardwegen in muziekland te kijken. Zo heeft eigenlijk elk nummer op deze demo wel zijn eigen verrassende geluid. Het is een verademing om een band te horen die de creativiteit heeft om echt nieuwe muziek te maken. Desondanks klinkt het allemaal nog niet heel erg uitgebalanceerd. Een band in ontwikkeling dus, maar we horen hier zeker nog meer van; ik tip het nummer Sulphur als een eerste hit.

~

Prudence – Good Day [Eigen beheer]
Good Day is de tweede demo van dit kwartet uit Enkhuizen. De demo is duidelijk heel professioneel opgezet en is qua uiterlijk nauwelijks te onderscheiden van CD’s die je van een platenmaatschappij krijgt. De muziek is erg fris en origineel en laat zich het beste omschrijven als een mix tussen Oasis en Paul McCartney. Toch heeft de band een duidelijk eigenlijk geluid, gekenmerkt door het ietwat nasale stemgeluid van zanger Bas van Duin. Het is echt een plaat die je telkens weer op kan zetten, en die elke keer weer verrassend in je oren klinkt. Toch hoop ik dat de zang van de band in de toekomst toch iets beter gaat worden. De stem klinkt bij vlagen vermoeid of kortademig, vooral in het nummer Out Of Range.

~

Nuestros Derechos – Pan Recording Session [Eigen beheer]
Dit Utrechtse trashcore trio heeft besloten haar muziek door iedereen te laten verspreiden. Op hun website kun je dan ook de volledige demo downloaden, inclusief het hoesje. Ze hebben er dan ook met beperkte middelen zeker iets origineels van gemaakt, maar de muziek is verre van goed. Ik heb niets tegen de mix tussen punk en metal die ze spelen, maar elk nummer is werkelijk hetzelfde. Kleine stiltes markeren de sprong tussen twee nummers, terwijl de muziek niet hoorbaar verandert. Je kijkt echt naar je cd-speler en fronst je wenkbrauwen dat je inderdaad een nummer verder bent. Natuurlijk moet ik ook wel genieten van de anti-Bush teksten in het Nederlandstalige nummer Het wijnglas. Daar kun je me altijd mee winnen, maar voor de rest hoop ik dat ze snel meer variatie in hun werk aanbrengen, want anders horen we er niet veel meer van.

~

Crash Karma – One Size Fits None [Eigen beheer]
Bij het ontvangen van deze demo moest ik kwijlen van het sublieme gevoel voor presentatie en vormgeving dat deze band uit Den Bosch heeft. De hoes is perfect, de website is goed, en de muziek is verrassend met een heldere eigen stijl. De zang van Sander Tonino staat als een huis en zorgt er dan ook voor dat Crash Karma meer is dan gewoon een nieuwe gitaarrockband. Ik zou de muziek willen schetsen als een mix tussen Pearl Jam, A Perfect Circle en Vals Licht en dat met originaliteit. Het is nu enkel nog een verrassing welke platenmaatschappij deze jongens als eerste een contract aanbiedt. Het is simpelweg briljant.

~

Dirty Americans – Strange Generation [Roadrunner]
Met deze band uit het Amerikaanse Detroit is het eindelijk weer eens ouderwets rock ‘n’ rollen. De meeste nummers rollen echt je boxen uit. Het is heerlijke muziek om op te dansen, diep in de nacht in een kroeg. Het nummer Give It Up is echter eigenlijk het enige echt verrassende nummer op het album. Op dat nummer hoor je echt dat de band meer in haar mars heeft dan simpele lekker lopende nummers te spelen. Ik hoop dan ook dat ze die originele kant in de toekomst meer naar voren laten komen, zonder een knieval te doen naar die muziek die we toch al zo vaak horen. Ze hebben overigens wel leuke teksten, bijvoorbeeld deze afsluitende quote uit Car Crash: Your love is like a car crash / You leave me bloody and take all my money.

~

Inumane – Melodrastic [Eigen beheer]
De stem van de zanger lijkt erg veel op die van Dinand Woesthoff van Kane. Bedenk hierbij een muziek die te vergelijken is met het werk van The Gathering, Marillion en Within Temptation en je heb een aardig beeld van de band. De stijl van Inumane is degelijk en vernieuwend en de variatie in nummers is heel erg duidelijk aanwezig. De band doet op dit moment veel concerten in het land en te horen aan de demo, die enkel uit live-opnamen bestaat, moet dit wel een goed feest worden. Geen superoriginele plaat, maar zeker een aanrader voor de liefhebber van symfonische rock.