Boeken / Non-fictie

Less is more

recensie: The school of life - Kleine genoegens

The School of Life is hot! Bij dit door Alain de Botton opgerichte instituut staat de ontwikkeling van emotionele intelligentie centraal. Kleine genoegens maakt onderdeel uit van een publicatieserie over belangrijke thema’s in het leven.

Met het toepasbaar maken van filosofische theorieën op het dagelijks leven lijkt The School of Life een gouden greep te hebben gedaan. Met vestigingen over de hele wereld biedt het instituut op laagdrempelige wijze workshops en cursussen over onderwerpen als keuzestress, relaties, het vinden van een droombaan en allerlei andere onderwerpen die niet op school aan bod komen. Kleine genoegens bevat 52 korte meditaties over alledaags geluk: genoeg om je een jaar lang wekelijks te doen stilstaan bij zaken die we normaliter voor lief nemen. Zo blijken er in de meest triviale zaken genoegens te schuilen. Van een geliefde oude trui tot opstaan bij zonsondergang en van cipressen tot kleine eilanden.

Misdaadverslaggeving in de krant

Niet alle besproken genoegens zijn even vanzelfsprekend, zo laat The School of Life zien. Wat te denken van een ‘fout’ tijdschrift: een blad waarvan je duidelijk niet tot de doelgroep behoort. Je zou je misschien schamen om zo’n blad te kopen of om er mee betrapt te worden. In de wachtkamer bij de tandarts heb je alle tijd om te grasduinen en te fantaseren over de levens die je had kunnen leiden wanneer je andere keuzes in je leven had gemaakt.

Een ander opmerkelijk genoegen dat besproken wordt, is de misdaadverslaggeving in de krant. Vermakelijk of grappig is het allerminst om te lezen dat een kok zijn vrouw in stukjes heeft gehakt en haar lichaamsdelen vier dagen heeft laten koken, omdat hij ervan overtuigd was dat ze een buitenechtelijke relatie had. Toch zijn het artikelen als deze die onze aandacht trekken. Sterker nog, we smullen ervan. Ze laten ons zien dat onze eigen levens niet zo bizar zijn als we soms denken. In verhouding tot de extreme levens waar we over lezen in de krant vallen we zelf wel mee.

Eenvoudige zelfhulp

Het gevaar van schrijven over de kleine dingen in het leven, is dat ze het risico lopen kapot geanalyseerd te worden. Door kleine onderwerpen onder de loep te nemen, worden ze soms wat te  ver uitvergroot. De voorbeelden uit Kleine genoegens schurken hier en daar tegen truttigheid aan. Denk aan genoegens als ‘geplaagd worden door goede vrienden’ of ‘eindelijk respect krijgen van een voorheen achterdochtige collega’. Toch is het knap hoe de meeste genoegens deze dans ontspringen en juist een oprechte boodschap uitdragen.

Kleine genoegens is een boek waar je vrolijk van wordt, zonder daar al te veel voor te hoeven doen. Zelfhulpboeken vereisen doorgaans een ijzeren discipline en sterke wil om een bepaald doel te bereiken: sta elke dag vroeg op voor een productieve dag. Bij Kleine genoegens is daarentegen geen sprake van echte veranderingen die je in je leven dient toe te passen. Het leert je een ontvankelijke blik te hebben op het alledaagse en hier voldoening uit te scheppen.