Kunst / Expo binnenland

Vrouwelijk naakt op haar best

recensie:

In de tentoonstelling Ontbloot staat het vrouwelijk naakt centraal. Dit is een onderwerp van alle tijden, maar hoe er met dit thema wordt omgegaan is verschillend. In het Haags Gemeentemuseum is nu te zien hoe dit binnen de eigentijdse kunst wordt gedaan.

Zaal overzicht, grote werk is van Martin Eder, Les Nus #0067, 2008, Gemeentemuseum Den Haag

Zaal overzicht, grote werk is van Martin Eder, Les Nus #0067, 2008, Gemeentemuseum Den Haag

In ‘The Vincent Award Room’ worden stukken afkomstig uit The Monique Zajfen Collection gecombineerd met werken van het Gemeentemuseum. De bezoeker wacht een niet al te subtiele ontvangst en wordt gelijk geconfronteerd met: naakt. Een aantal werken lijken op het eerste gezicht zelfs pornografisch, maar wanneer je langer kijkt wordt duidelijk waar de essentie ligt. Het gaat niet om de blote lijven van de vrouwen, maar om hun gemoedstoestand. Zo wordt de bezoeker meegevoerd naar dromerige, kwetsbare, maar ook haast angstvallige stemmingen. De treurige modellen van Martin Eder zijn een goed voorbeeld van deze kwetsbaarheid. Dat de vrouwen naakt zijn verdwijnt naar de achtergrond, de zielstoestand is het belangrijkst.

De vrouwen in de werken van Lisa Yuskavage zijn realistisch en surreëel tegelijk. De dames worden getoond met flinke rondingen en lijken in eerste instantie onschuldig. Niets is wat het lijkt, de poses zijn namelijk uitdagend en erotisch. De onschuldigheid valt echter te wijten aan de cartooneske manier van afbeelden die gepaard gaat met pastelkleuren, hierdoor wordt een andere verwachting gewekt.

Lisa Yuskayage, One girl holding another girl's leg, 1999, The Monique Zajfen Collection

Lisa Yuskayage, One girl holding another girl’s leg, 1999, The Monique Zajfen Collection

Idealistisch wordt kritisch
In de zestiende eeuw werd de vrouw getoond in de perfectie van die tijd: volle heupen, kleine borsten en een parelkleurige huid. In tegenstelling tot het weergeven van een ideaalbeeld lijkt het tonen van de werkelijkheid in deze tentoonstelling toch belangrijker. Hoewel de stijlen van de werken niet natuurgetrouw zijn, is toch een duidelijk beeld van een meer realistische vrouw te zien. Vaak juist verre van perfect. Deze kleine tentoonstelling vormt zo een reflectie op de maatschappij, waarin de ‘perfectie’ van modellen een grote rol speelt. De bezoeker wordt door deze expositie aan het denken gezet: bestaat deze perfectie wel?

Deze zeer kleine, maar mooie en zelfs moraliserende tentoonstelling is het bezoeken zeker waard.
Gezien de omvang van de expositie is het raadzaam dit wel te doen in combinatie met één van de andere prachtige tentoonstellingen in het Gemeentemuseum. Helaas, zou ik bijna willen zeggen, want als bezoeker verlang je toch naar meer..