Kunst / Expo binnenland

De Huiskamer van de Toekomst

recensie: NU BINNEN - De Nederlandse huiskamer herontworpen

Als je dit leest zit je hoogstwaarschijnlijk achter je computer en ben je vanuit je huiskamer, studeerkamer of computerhok verbonden met het wereldwijde netwerk dat zich internet laat noemen. En dat is nu net waar de expositie Nu Binnen zich op richt: de toekomst van de Nederlandse huiskamer met het oog op moderne communicatiemiddelen en de oprukkende globalisering. Tien Nederlandse ontwerpers en interieurarchitecten geven in een ontwerp hun visie op de Nederlandse huiskamer van de toekomst.

Ramin Visch, 'Between curtains'
Ramin Visch, ‘Between curtains’

Op welke plek kan de mens zich in ons huidige tijdperk nog prettig thuisvoelen? Dat is eigenlijk de grote vraag waar deze expositie om draait.
Je kunt tegenwoordig steeds meer vanuit je huiskamer doen; voor steeds minder hoef je naar buiten. Je kunt als je zou willen zelfs ’24-7′ thuis zitten en lekker vanuit je luie stoel al je zaken regelen, je contacten onderhouden, je eten bestellen en je werk doen. In de filosofie worden deze veranderingen aangeduid als space-time compression, een kenmerk van globalisering waarbij afstanden steeds kleiner worden. Door deze veranderingen in onze leefwijze komt de nadruk te liggen op onze leefomgeving – daar zijn we straks immers niet meer weg te slaan. Hoe gaan we om met deze veranderingen in onze levensstijl?

Vandaag de dag word je doodgegooid met stylistische tv-woonprogramma’s waarin mensen een nieuw ‘stijlvol’ interieur krijgen aangemeten. Of programma’s waarin je, onder het mom van ‘interieur-design’, het interieur van de buren eens flink naar de filestijnen mag helpen. We willen ons steeds meer profileren. Onze woning voorzien we van een persoonlijke stijl; of dat nou met behulp van de duurste design-meubels is of dat de halve kringloopwinkel in huis wordt gestald. We willen laten zien wie we zijn.

Visie op de toekomst

Het Nederlands Architectuurinstituut (NAI) heeft in dit licht tien Nederlandse ontwerpers en interieur-architecten uitgenodigd om in een ontwerp hun visie te geven op de Nederlandse huiskamer van de toekomst: Jan des Bouvrie, Ramin Visch, Studio Tjep, Bertjan Pot, Concrete Architectural associates, Fransje Killaars, EventArchitectuur, BAR architecten, Studio Jurgen Bey en Maarten Baas. Ze kregen allemaal een ruimte die volgens Nederlandse eisen staat voor de minimale afmetingen van een huidige huiskamer: 3,2 x 6,0 x 2,7 meter. Daarin mochten zij hun visie geven op de toekomstige huiskamer, die uiteindelijk verder gaat dan alleen het ontwerpen van een gezellige huiskamer.

Van conservatief tot conceptueel

Tjep, 'House of textures'
Tjep, ‘House of textures’

Zo koos ‘de ontwerper voor de gewone man’, Jan des Bouvrie, voor een rigoreus en conservatief plan. De huiskamer van vroeger moet weer terugkomen en een vaste plek in onze woning krijgen. Des Bouvrie ziet de huiskamer als een plek met een grote gemeenschappelijke tafel waaraan de sociale gesprekken gevoerd moeten worden. Een plek waar alle moderne technieken en communicatiemiddelen uit wordt verbannen. Zo wordt het een soort klassieke oase in de moderne chaos. Alle moderne apparatuur dient elders in een spierwitte symmetrische kamer te worden ondergebracht. Sommige ontwerpers komen met puur conceptionele ontwerpen aanzetten, zoals het spot-interieur van Jurgen Bey’s Stofhuis, een grote plastic zak met niks erin. Ironisch wordt hier de nadruk gelegd op ‘het hebben van niets’. Andere ontwerpers zoals Bertjan Pot moeten het meer van het design hebben.

Negen van deze stijlkamers staan in het NAI, de tiende vind je tot en met november in de etalage van de Bijenkorf in Rotterdam. Verwacht a.u.b. geen geweldig grote tentoonstelling in het NAi, (negen kamers van 3,2 x 6,0 maakt ongeveer 170 m2). De tentoonstelling geeft echter wel een leuk beeld van hoe deze professionele interieur-ontwerpers kijken naar het interieur van onze toekomstige huiskamer. Bij elke huiskamer staat een beschrijving van de ontwerper en het ontwerp, maar een aantal van de kamers werpt zoveel vraagtekens op dat je er stiekem toch wel wat meer achtergrondinformatie voor nodig hebt om er vat op te krijgen.