Expositie van losse draadjes

Gathering Wool is gedeeltelijk een visueel genot, gedeeltelijk een verzameling vakantiekiekjes, en in z’n totaliteit nergens echt bijzonder.

Geëxposeerd worden een twaalftal afbeeldingen uit de collectie Gathering Wool, variërend van zakformaat tot A0. Door het gebruik van natuurlijk licht en zachte kleuren moeten de foto’s rust en sereniteit toejuichen. Bij sommige foto’s, zoals dat van een muur en een stopcontact, is het de vraag hoe dit zich verhoudt tot McKinley’s rustieke doelstelling. Dromen hebben inspirerende bronnen nodig, wat helaas ontbreekt bij bovengenoemd werk.

Daar komt bij dat de beelden onderling weinig tot niets met elkaar lijken te verbinden. Ze tonen mensen, stillevens, landschappen of verschillende lagen van twee shots samengevoegd. Dromerige settings en glossyachtige spreads zoals Cliona and the sea staan lijnrecht tegenover de eerlijke, nietsverhullende realiteit van bijvoorbeeld een achtertuin. Sommige werken knallen eruit met krachtige romantiek en veel gevoel, andere foto’s zien eruit alsof ze slechts met de populaire app Instagram zijn bewerkt.

Fraai versus truttig

Opvallend is dat McKinley bij sommige afdrukken twee afzonderlijke foto’s over elkaar legt. Dit kan een bijzonder fraai resultaat opleveren. Bijvoorbeeld bij zijn beeld van een plant, waarbij met de lucht in de raamweerspiegeling een fantastische eenheid wordt gecreëerd. Bij andere foto’s is dit effect rampzalig, voornamelijk vanwege de ongeloofwaardigheid van het geheel. Zoals bij Cliona in the waves, wat een dame en een wateroppervlak toont. Het soort afbeelding dat je in een amateuristisch new age foldertje verwacht aan te treffen.

De ene keer denk je dat Joss McKinley schoonheid en perfectie bejubelt, het andere moment druipt de wolligheid en onbeduidendheid er vanaf. McKinley is daarbij niet bang voor imperfecties zoals pixellatie, wazige hoeken en strepen op de lens. Bijzonder en grensverleggend is deze expositie niet, maar dat is waarschijnlijk ook nooit het doel geweest van de fotograaf. Helaas krijgt hij het ook niet voor elkaar om echt lijn aan te brengen in zijn tentoonstelling om het gevoel van sereniteit over te brengen.