Kunst / Expo binnenland

Kijken naar tijd

recensie: Giorgio Andreotta Calò en Emanuele Wiltsch Barberio - 08.09.2012 - 21.10.2012

.

Met vijf gigantische camera obscura’s laat Giorgio Andreotta Calò zien hoe de relatie tussen licht en tijdsbepaling is veranderd sinds de industriële revolutie. De installatie vertelt een verhaal over tijd, licht, geluid en geschiedenis. 08.09.2012-21.10.2012 werd bezocht tussen drie uur en half vier.

Veranderde relatie tot tijd

~

Dit is onder andere zichtbaar in de techniek. De camera obscura is niet alleen een voorloper van de daguerrotype en uiteindelijk het fototoestel. ‘De donkere kamer’ was ook een hulpmiddel om tekeningen te maken, voor de uitvinding van de gevoelige plaat. Wat deze installatie echter onderscheidt van een foto, film of tekening is de vergankelijkheid van het medium dat is gebruikt. Wat je ziet vergaat in dezelfde seconde.

In dit opzicht is de installatie eveneens te liëren aan het vanitasgenre, dat net als de installatie draait om vluchtigheid en vergankelijkheid.

Het is fascinerend hoe Calò met een oude techniek op zo een poëtische wijze een hedendaags verhaal vertelt. Door het medium en de kunsthistorische connotaties, heeft Calò iets weten te maken dat in alle opzichten is verbonden met tijd. Daarnaast zijn de beelden die worden geprojecteerd niet alleen indrukwekkend, maar bezitten ze ook een onverwachte schoonheid.