Kunst / Expo binnenland

Bling, bling, barbies en celebs

recensie: David LaChapelle

David LaChapelle (in 1968 geboren in North Carolina) kwam als negentienjarige naar New York waar Andy Warhol hem onder zijn hoede nam. Tegenwoordig wordt hij beschouwd als een van de tien beste fotografen ter wereld en houdt hij zich eveneens bezig met het maken van videoclips, films en reclame. Er is geen beroemdheid die niet met hem wil werken, want David LaCapelle is hot. Zijn werk is nu voor het eerst te zien in Nederland. Hoog tijd dus om dit Amerikaanse wonderkind eens onder de loep te nemen.

~

Bij Reflex Modern Art Gallery in Amsterdam is een retrospectief te zien, terwijl in de tegenoverliggende Reflex New Art Gallery meer recent werk hangt. Het is zijn – naar eigen zeggen – artistieke werk, dat bestaat uit foto’s van beroemdheden als Tupac, Madonna, Britney Spears en Paris Hilton, die zijn geportretteerd in bizarre settings en aparte poses. Het werk van LaChapelle overvalt je en is overdonderend door zijn felle kleuren. Ook de manier waarop het gepresenteerd wordt, is overweldigend: muren vol met een enorme hoeveelheid foto’s. De onderwerpen lijken niet de meest boeiende te zijn, want op het eerste gezicht draait zijn werk vooral om bling, bling, mooie vrouwen en seks.

Strakke regie

~

“Fantasierijk als Dalì,” zo werd David LaChapelle geroemd in de pers. De felle technocolors en het lichtgebruik geven de foto’s inderdaad een bijna surrealistisch tintje. Toch vind ik de vergelijking met het surrealisme van Dalì ver te zoeken. Waar Dalì probeerde om een uiting te geven aan zijn onderbewuste en zijn dromen, is de fotografie van LaChapelle heel bewust en strak geregisseerd. Zijn composities en settings zijn tot in de puntjes uitgedacht en door het gebruik van de computer zo geperfectioneerd dat er geen enkele onvolkomenheid meer in zit. LaChapelle houdt de touwtjes strak in handen. Niets wordt aan het toeval overgelaten en daardoor zijn zijn foto’s niet spannend maar oppervlakkig. Het lijkt alsof je naar een still uit een film kijkt, alsof de pauzeknop is ingedrukt en de film zo weer verder kan gaan.

Parodie of niet?

Je kunt zijn werk beschouwen als super Amerikaans: gladjes, met beeldmanipulatie door de computer – door LaChapelle als een van de eersten ter wereld tot kunst verheven – en over de top. Tegelijkertijd is het ook een parodie op dit Amerikaanse leven vol slechte smaak en oppervlakkigheid. Dit zorgt ervoor dat zijn werk een hoog camp-gehalte heeft. En daar maakt LaChapelle gebruik van. Elke beroemdheid wil voor hem poseren. Hij zet ze neer in situaties, waarbij de combinaties van attributen, de bizarre poses en de make-up grappige foto’s oplevert. Zo wordt Spears afgebeeld in een vleesetende plant en giet Naomi Campbell melk over zich heen. Grappig, maar de diepere betekenis ontgaat je als kijker volledig.