Film / Films

Melige tijdscapsule

recensie: What's Up, Tiger Lily?

In de filmografie van Woody Allen geldt What’s Up, Tiger Lily? (1966) als zijn eerste film, maar eigenlijk is dat niet helemaal correct. What’s Up, Tiger Lily? is de Japanse über-B-film International Secret Police: Key of Keys (geregisseerd door Senkichi Taniguchi) voorzien van nieuwe, door Allen geschreven en overgedubte dialogen. Allen heeft met deze methode geprobeerd om commerciële pulp te exploiteren voor zijn eigen komische doeleinden. Ondanks zijn humoristische aanpassingen blijft What’s Up, Tiger Lily? steken in zijn eigen flauwheid.

~

Woody Allen, de neurotische auteur/cineast, duikt drie keer op in What’s Up, Tiger Lily?. Net na de openingsscène van de oorspronkelijke film vertelt hij in een nepinterview over het idee achter zijn persiflage. Vervolgens interrumpeert hij het verhaal plotseling op een spannend moment en sluit hij de film af met een typische Woody Allen-grap. Alle andere scènes zijn afkomstig uit de oorspronkelijke film, die gezien kan worden als een Japanse James Bond-kloon en door het campgehalte zelfs Austin Powers zou doen blozen. Allens aangepaste verhaal draait om een recept voor eiersalade wat moet worden teruggevonden. Daarnaast worden de standaardelementen van het spionagegenre op de hak genomen.

Pulppret

De charme van de film zit hem voornamelijk in het tijdscapsule-effect, waarbij vreemde details weer even tot leven komen in al hun verouderde glorie. De verheerlijking van deze pulpesthetica is na Tarantino’s hommages aan B-films uitgegroeid tot een ware cultus. What’s Up, Tiger Lily? is vanuit die optiek een flauwe curiositeit, waarbij de meligheid al snel vervalt in een trucje. Een irritant element vormen de tussenstukjes van de band The Lovin’ Spoonful die muzikale intermezzo’s – compleet met gogo-danseressen – verzorgen. Deze scènes moeten ongetwijfeld als inspiratie hebben gediend voor de intermezzo’s in de Austin Powers-serie, waar de nepband Ming Tea zorgde voor swingende pret van vergelijkbaar niveau. Allens pastiche lijkt daarmee op een voorloper van betere parodieën. Zo zet het filmpje A Fistful of Yen (een van de filmpjes uit John Landis’ Kentucky Fried Movie) een stap verder in het genre door een Bruce Lee-film op hilarische wijze te persifleren.

What’s Up, Tiger Lily? had leuker kunnen zijn als Allen zich niet zo had beperkt in het gebruik van de originele film. Maar voor de echte fans van Woody moet het een geruststellende gedachte zijn dat hij niet is blijven steken in het genre dat met films als Airplane, Top Secret en The Naked Gun zijn hoogtepunten kent.

De dvd bevat geen extra’s.