Film / Films

Stuurloos in Las Vegas

recensie: The Cooler

Casinofilms zijn er in alle soorten en maten. Vaste prik in dergelijke films zijn elementen als gemene mafiosi, valsspelers, bottenbrekers, arme serveerstertjes, losers, winnaars, botte boeren en rustige gokkers met stijl. Bijna alle elementen zien we terug in The Cooler. Deze film schetst een beeld van Las Vegas in een schemerwereld tussen Frank Sinatra en N’Sync.

~

Bernie (William H. Macy) is zo’n grote loser dat hij zijn ongeluk ook op anderen overbrengt. Zijn oude kennis Shelly (Alec Baldwin) is casinobaas, en gebruikt de gave van Bernie om van winnaars verliezers te maken. Zijn casino loopt dan ook vrij goed, maar tijden veranderen. Shelly’s casino is er nog een van de oude stempel, en diverse geldschieters willen er een moderner oord van maken. Shelly doet alles om te voorkomen dat zijn klassetent verandert in een pretpark, maar er wordt flink aan de poten van zijn stoel gezaagd. Bernie op zijn beurt is het leven als loser beu, en wil stoppen. Als hij een relatie krijgt met de serveerster Natalie (Maria Bello) keert zijn geluk echter, en ditmaal in zijn voordeel.

Perfecte loser

~

Deze film moet het hebben van een sterke cast, en wat dat betreft mag de beginnende regisseur Wayne Kramer zich in zijn handjes knijpen. Macy is natuurlijk de perfecte loser, en ook Bello laat zien dat zij een prima karakteractrice is. Alec Baldwin steelt echter in deze film de show, en laat zien dat zijn onverwachte Oscarnominatie zeker niet onterecht was. Een prettig verlopend plot doet de rest, en The Cooler lijkt een leuke bioscoopervaring te worden.

Matig einde

Helaas hangt of staat een film met een goed einde, en juist daar faalt The Cooler erbarmelijk. Op ongeveer tweederde van de film begint het verhaal te kabbelen en stuurloos te raken. Tot dan toe hebben de makers veel liefde voor hun karakters getoond, en zijn ook ieders schaduwzijden bloot komen te liggen. ‘Wat nu?’ moet men gedacht hebben. De film sleept zich het laatste deel moeizaam voort naar het einde dat toch een beetje teleurstellend is, en wordt vergezeld met één van de meest ongemakkelijk uitgesproken stukjes tekst die ik ooit gezien heb. Goed opletten, het gaat om de regel “It’s a drunk driver”.

Conclusie

The Cooler is een redelijke productie geworden die vooral door de Oscarnominatie van Baldwin enige bekendheid mag genieten. Ondanks het leuke begin kwam ik toch een beetje teleurgesteld de bioscoop uit. De karakters slagen er helaas niet in om een hele film te boeien, en daarom is de film slechts half geslaagd. Bovendien dreigt de film momenteel wat ondergesneeuwd te raken door andere megaproducties die momenteel te zien zijn.