Film / Films

Misdaadclichés in nachtelijk New Jersey

recensie: Running Scared

De actiethriller Running Scared is geschreven en geregisseerd door Wayne Kramer, die in 2003 verantwoordelijk was voor de casinofilm The Cooler. Zijn nieuwste film is één grote flashback van een nachtelijke zoektocht door de criminele onderwereld van New Jersey. Alle misdaadclichés zijn aanwezig: gewelddadige criminelen, corrupte politieagenten, de Russische maffia en pooiers en prostituees – ze passeren deze nacht allemaal de revue.

~

Joey is een kleine crimineel die als taak heeft wapens te laten verdwijnen nadat deze zijn gebruikt bij criminele activiteiten. Maar in plaats dat hij deze hot guns voorgoed opruimt, bewaart hij ze in zijn eigen kelder als oudedagsvoorziening. Wanneer buurjongen Oleg bij toeval op deze indrukwekkende verzameling wapens stuit, besluit de kleine man één van de wapens te stelen om er zijn gewelddadige stiefvader mee neer te schieten. Joey rest nu maar één ding: zo snel mogelijk zijn op de vlucht geslagen buurjongen plús wapen terugvinden.

Bloedspetters alom

In de eerste scène wordt direct de toon gezet voor de rest van de film: een drugsdeal mondt uit in een gewelddadig bloedbad als onverwacht de politie opduikt. Ledematen worden eraf geschoten, bloedspetters vliegen over het scherm en drugsdealers worden tegen de muur gesmeten. Ook in de rest van de film komt het geweld in sneltreinvaart voorbij, met hier en daar een morele boodschap tussen het bloedvergieten door. De grimmige sfeer van de film wordt versterkt door de korrelige, ruwe beelden en het gebruik van doffe en donkere kleuren. Bovendien is een groot deel van de film opgenomen met een losse camera, wat zorgt voor een onrustige sfeer.

~

De hoofdrol in Running Scared wordt gespeeld door Paul Walker (The Fast and the Furious). Walker doet zijn best om door middel van moeilijke blikken en veelvuldig gebruik van scheldwoorden de harde crimineel uit te hangen, maar komt niet echt uit de verf. De jonge Cameron Bright (Godsend) doet het beter, als de op de vlucht geslagen Oleg. Alle acteerprestaties worden echter compleet overschaduwd door het razendsnelle geweld in de film.

Onwaarschijnlijkheden

Hoewel regisseur Kramer zijn best heeft gedaan een aardig verhaal rond al het geweld te schrijven, is de film onnodig ingewikkeld gemaakt. Ook zit het verhaal vol ongeloofwaardigheden, zoals een criminele afrekening op het glibberige ijs van een overdekte schaatsbaan, en een vader die zijn twaalfjarige zoon meesleept door het nachtleven van de criminele onderwereld. Bovendien duikt in de film plotseling een totaal nutteloos pedofilie-subplot op waar enkele vraagtekens bij te zetten zijn. Een onwaarschijnlijke wending aan het einde van de film zorgt er uiteindelijk voor dat Running Scared elke vorm van geloofwaardigheid verliest.

De overdaad aan geweld, snelle beelden en actie zorgt ervoor dat je je in een wervelwind van filmbeelden begeeft, maar het is allemaal net iets teveel, waardoor je de grip op het verhaal verliest. Liefhebbers van razendsnelle actiefilms die bol staan van bloed en geweld kunnen hun hart ophalen – beide spatten van het scherm af – maar de filmkijkers met een wat zwakkere maag én liefhebbers van geloofwaardige films kunnen Running Scared het beste aan zich voorbij laten gaan.