Film / Films

Minoes

recensie: Minoes

Annie M. G. Schmidt is momenteel een zogenaamd unique selling point in de Nederlandse filmindustrie. Creatie na creatie vindt de weg naar het witte doek. Het begon met het ultrahippe Abeltje, daarna Minoes en de jongste uitspatting draait op dit moment in de bioscopen: de kolderieke kitsch van Ja Zuster, Nee Zuster.

~

Van de drie is Minoes verreweg de beste: de film heeft niet het geforceerd moderne van Abeltje, maar blijft ook weg van het campy gevoel van zuster Klivia. Minoes zou zomaar, op een regenachtige avond, echt in het kozijn van het zolderraam kunnen zitten, en dat is de kracht van de verfilming. Fantasie en realiteit liggen in de verhalen van Schmidt altijd dicht bij elkaar, en regisseur Vincent Bal heeft de balans perfect weten te bewaren.

Minoes is sinds kort te bewonderen op DVD. Nu is de film op zich al leuk genoeg voor regenachtige zondagen of bezoekjes van kleine neefjes en nichtjes, maar de extra’s maken het geheel compleet. Standaard zou een DVD er zo uit moeten zien, met minder hoeft de kijker echt geen genoegen meer te nemen.

Extra’s

In het extra’s-menu prijkt het volgende lijstje: achter de schermen, extra scenes, bloopers, een clip van Abel, filmposter en de orginele trailers. Het kijkje in de keuken is heel professioneel, maar ook met veel gevoel in elkaar gezet. Deze making-of straalt een gezellige sfeer uit: cast en crew kunnen goed met elkaar overweg en hoewel je natuurlijk nooit alles kunt laten zien, geeft deze documentaire een heel aardig beeld van de productie.

“Speel eens of je bang bent, Carice!”

~

Carice van Houten, die de titelrol vertolkt, is ook maar een mens, dat blijkt wel. Ze is bang als ze hoog in een boom moet zitten (en Theo Maassen plaagt haar vrolijk), bang voor afgekloven visjes en wanneer ze geïnterviewd wordt, kijkt ze wat slaperig uit de ogen. “Ik ben een beetje sloom, zegt ze, wanneer haar gevraagd wordt of ze ook wat op een kat lijkt. Niet dus, vindt ze, maar ze doet goed haar best. Instructies van een actrice uit de musical Cats bereiden haar voor op het echte werk.

En dan zijn daar nog de echte katten. Regisseur Vincent Bal steekt zijn frustraties niet onder stoelen of banken. Schelden doet hij niet, maar hij verzucht meerdere keren dat die katten buiten beeld precies doen wat hij wil, maar hetzelfde vertikken zodra er een camera loopt.
Verder is er kort aandacht voor de animatie van de poezenmondjes en tenslotte is er de vraag wat de cast zou doen als ze voor één dag zelf een kat waren. “Uh, kattenvoer proeven?” is het antwoord van Carice van Houten. Theo Maassen weet het meteen: “Kopjes geven bij mooie damesbenen.”

En kut!

~

De overige extra’s zijn wat standaard, maar sommige delen zijn heel aardig. De bloopers bijvoorbeeld. Er zitten geniaal grappige stukjes tussen waarvan het onbegrijpelijk is dat ze het niet tot de final cut gered hebben. Opvallend is wel de vele bloopers die uit versprekingen bestaan. Vincent Bal wilde waarschijnlijk de precieze tekst horen, maar Olga Zuiderhoek, Carice van Houten en Theo Maassen roepen nogal vaak ‘kut’ wanneer ze beginnen te stotteren. Zouden ouders van jonge kinderen zich hieraan storen?
Verder is er in de extra scenes een alternatief begin te vinden en wordt de DVD opgevuld met een vreselijke clip van Abel, de Brabantse groep die hun vreselijke liedje ‘Nooit meer bang’ vreselijk zoetsappig vertolken. Alleen de teksten zijn al tenenkrommend: “alles alles alles valt nu op z’n plek.”

Minoes is een perfecte film op een goed verzorgde DVD. Er is nauwelijks een reden te bedenken om dit schijfje niet aan te schaffen.