Film / Films

Satirische schets van het leven in Amerikaanse voorsteden

recensie: Little Children

In de traditie van American Beauty komen er regelmatig films uit die ons vertellen dat je moet ontsnappen aan je routineuze bestaan en op zoek moet gaan naar je eigen geluk. In die films wordt ons vaak ook duidelijk gemaakt dat we niet zomaar moeten oordelen over anderen, je weet immers niet wat hun acties drijft. Little Children is een film die deze thema’s ook behandelt, maar wel op geheel eigen stilistische wijze.

~

Zo vertelt een voice-over die klinkt als een stoffige literatuurprofessor de gevoelens en gedachten van de hoofdpersonages aan het publiek, zodat het soms lijkt alsof je een boek aan het lezen bent. Dit heeft een fris en humoristisch effect, en verhoogt het niveau van satire dat in de film zit. Ook neem regisseur Todd Field (In the Bedroom) de voor Amerikaanse begrippen dappere stap om een pedofiel in het verhaal op te nemen, die een heel menselijke en aandoenlijke kant heeft…

Typische voorsteden

Little Children speelt zich af in een typische voorstedelijke Amerikaanse wijk met nette, welgestelde mensen die alles van elkaar weten. Het verhaal begint met een nieuwsbericht op tv waaruit blijkt dat een pedofiel die net uit de gevangenis is vrijgelaten, Ronnie McGorvey (Jackie Earle Haley), in de kinderrijke buurt is komen wonen. Dit doet natuurlijk een hoop stof opwaaien en de man wordt dan ook dagelijks in het huis van zijn moeder geterroriseerd door een comité dat speciaal tegen hem in het leven is geroepen.

In dezelfde wijk woont Sarah (Kate Winslet), een ongelukkige antropologe die totaal vervreemd is van haar dochtertje. Zij ontmoet elke dag een groep ’typische’ moeders op de lokale speelplaats, waar ook de knappe jonge vader Brad (Patrick Wilson) met zijn zoontje komt. Uitgedaagd door de andere moeders, die allemaal een schoolmeisjesverliefdheid voor hem koesteren, spreekt Sarah hem aan. Na een ongeplande zoen blijven de twee (beide getrouwd) aan elkaar denken en na lange tijd volgt een affaire.

~

Tot zo ver heeft de film alle ingrediënten in zich om een gedurfd en vermakelijk project te zijn. Dit is helaas slechts deels waar. De film begint lekker, met een goed tempo, veel humor en met satirische uithalen naar suburban Amerika. Na een poos verliest de film echter vaart en hoewel het verhaal goed in elkaar zit, weet het niet altijd te boeien. De aandacht dwaalt soms zelfs af door het te lang uitrekken van gebeurtenissen. De film heeft zo zijn grappige, ontroerende en soms aangrijpend heftige momenten, maar weet niet echt als een vloeiend geheel stand te houden. Ook zit er voor Larry (Noah Emmerich), een ex-politieman die er zijn dagtaak van maakt Ronnie’s leven zuur te maken, een plotwending in het verhaal die niets toevoegt en leidt tot een enigszins ongeloofwaardig einde.

Goede bedoelingen

Maar dat maakt Little Children nog geen slechte film. De thematiek is goed, al is hij niet nieuw. Ook weet de regisseur op de juiste momenten te schokken, ontroeren en doen lachen. Het enige minpuntje van de film is dat deze af en toe verdrinkt in zijn eigen goede bedoelingen en dan net iets te zoetsappig wordt. Ook lijkt de film soms stuurloos en verliest het daardoor vaart en het vermogen je aandacht vast te houden. Toch is Little Children een aanrader. De film zit vol met goed presterende acteurs en biedt een aangrijpend en tegelijk grappig verhaal dat over het algemeen goed in elkaar zit, maar af en toe rammelt.