Film / Films

Sleepy Hollow

recensie: Sleepy Hollow

Een film van Tim Burton bevat vrijwel altijd een aantal vaste elementen: een geïsoleerde hoofdpersoon, prachtige decors en kostuums en de sprookjesachtige muziek van Danny Elfman. Ook Sleepy Hollow, Burtons nieuwste film bevat weer alle vertrouwde ingrediënten, tot en met hoofdrolspeler Johnny Depp, die hier voor de derde keer in een film van Burton meespeelt.

~

Sleepy Hollow is gebaseerd op het klassieke boekje van Washington Irving over Sleepy Hollow, een Nederlandse nederzetting in het New York aan het eind van de achttiende eeuw waar op onverklaarbare wijze mensen worden onthoofd. Al gauw wordt er een oude legende opgeduikeld over de “Headless Horseman”, een bloeddorstige Duitser die door woedende dorpelingen werd onthoofd en sindsdien de bossen rond het dorpje onvelig maakt.
Politieagent Ichabod Crane (Depp) wordt vanuit New York op de zaak gezet. Hij is een progressief denker, die de misdaad met de wetenschap te lijf wil gaan. Zijn superieuren zijn hem liever kwijt dan rijk en dus mag hij de Headless Horseman gaan vangen.

~

Zoals altijd is de art direction tot in de puntjes verzorgd: het dorpje en de omringende bossen werden in een Engelse studio nagebouwd en zien er fantastisch uit: alles ademt een spookachtige sfeer, mede omdat de film in sterk onverzadigde blauw/groentinten is opgenomen. Er lijkt overal een constante laag mist te hangen, wat de sfeer alleen maar benadrukt. Ook de verschillende onthoofdingen zijn mooi uitgevoerd, met extra hulp van de computers van Industrial Light & Magic.

~

Johnny Depp speelt Ichabod Crane echter als een nerveuze speurneus en zijn veelvuldige flauwtes zijn aan het begin nog leuk, maar worden al snel irritant. Ook het verhaal heeft weinig om het lijf (het script werd geschreven door Andrew Kevin Walker, die eerder Se7en schreef) en wordt nergens echt spannend.
Sleepy Hollow is ondanks het griezelige onderwerp dan ook geen horror, maar vooral een echte sprookjesfilm.