Film / Films

Hilarisch en mooi in eenvoud

recensie: The Osbournes: the 2nd Season

Op de hoes staat in grote letters: “Ongecensureerd, bevat grof taalgebruik”. Op het eerste gezicht doet de DVD van het tweede seizoen van de bekende MTV-serie The Osbournes overdreven aan. De eerste indruk die gemaakt lijkt te moeten worden is dat de familie uitspat in grofheid en asociaal gedrag. Natuurlijk is dat niet geheel uit de lucht gegrepen, maar het is volgens mij niet wat de serie interessant maakt. Dat zit hem eerder in de dingen die “heel normaal” verlopen binnen het door camera’s gevolgde gezin.

~

Ozzy mist de drank. Hij heeft zichzelf en vrouw Sharon beloofd om alcohol niet meer tot zich te nemen en we zien hem dan ook een aantal afleveringen lang worstelen met zijn afhankelijkheid van de drank. We zien hem op het podium staan, wankelend, meer een oude man dan een spetterende rockster. Zeker als zijn vrouw Sharon aan darmkanker blijkt te lijden, stort de voormalige zanger van Black Sabbath bijna in. Zijn manager houdt hem overeind tijdens de concertreeks Ozzfest, waarvan de man zelf het middelpunt is. Ozzy moppert en is ontevreden: ook deze rockster is een verrassend normaal mens. Intussen heeft dochter Kelly een hitje behaald met de Madonna-cover Papa Don’t Preach en is zoon Jack de entertainer die van tijd tot tijd voor enige practical jokes zorgt. Mama Sharon zit thuis of wordt in een kliniek aan haar kanker geholpen. En het gezin leeft door, net als miljoenen gezinnen op de wereld.

Heldere verhaallijn

~

Dit bovenstaande klinkt op het eerste gezicht niet echt spannend. Binnen de context van een redelijk normale familie als The Osbournes zorgt dit grote aantal verhaallijnen echter wel telkens weer voor een boeiend half uurtje. Er gebeurt constant wel iets grappigs. Er is duidelijk voor gekozen om een heldere verhaallijn uit de overtuigend grote stapel met materiaal te boetseren. Elke aflevering heeft een duidelijke hoofd-verhaallijn met een heldere titel. Dit mis je bij de navolgers van The Osbournes als Patty’s posse, De Bauers, Adams family regelmatig. Het alleen vertellen wat er de afgelopen week met een beroemd persoon is gebeurd volstaat niet. De makers van The Osbournes hebben dit heel duidelijk wel begrepen.

Ozzy translator

Zoals al eerder gezegd is de eerste indruk van de box erg jolig. Ook de vormgeving van de menu’s lijkt er vooral op gericht het melige publiek te trekken. Dit is echter wel mooi uitgewerkt en de DVD staat bol van de extra’s. Zo is bij acht afleveringen commentaar van de familie zelf opgenomen en zit er bij elke aflevering een Ozzy translator waarmee ook het gemurmel van de oude rocker te vertalen is. Tevens staan er nog 15 extra clips op die tijdens het snijden van de serie verloren zijn gegaan, plus een aantal games op en ga zo maar door.

Elegante middelvinger

Ik persoonlijk vond het een genoegen om naar de familie Osbourne te kijken. Sharon is de spil waar de familie om draait. Kelly is verwend en Jack ook, maar beiden zijn toch door de aanwezigheid van Sharon redelijk normaal gebleven. Ozzy is een held en zal dit ondanks zijn lichamelijk aftakeling altijd blijven. De scène waar hij een vuurtje op het strand bouwt en vervolgens de golven begint uit te schelden dat ze zijn vuur uitmaken is briljant. Overigens moet me wel van het hart dat de box niet echt ongecensureerd is, zoals levensgroot op de voorkant staat. Het grote aantal keer “fuck” is niet weggebliept, maar zodra een meisje haar elegante middelvinger opsteekt, of Ozzy zijn overjarige achterwerk aan het publiek toont is dit wel degelijk weggeveegd. Wat mij betreft hoef je in het liberale Nederland een dergelijke fysieke omgangstaal niet weg te vegen, dat vestigt er alleen maar de aandacht op.