Film / Films

Glitter, glamour en gay

recensie: Behind the Candelabra

Biopic Behind the Candelabra vormt het hoogtepunt van meerdere carrières. En dan te bedenken dat de film het daglicht bijna niet had gezien.

Behind the Candelabra was bijna blijven steken in de onderhandelingsruimtes van de filmbazen. Regisseur Steven Soderbergh wilde de film ontzettend graag maken, maar wist het concept niet te verkopen een aan filmstudio. De reden was het controversiële onderwerp: een relatie tussen een homofiele entertainer en een van zijn geliefden. Gelukkig voor Soderbergh (en voor filmliefhebbers) had HBO interesse en besloot zijn project te financieren.

~

De film draait om Liberace. De geboren entertainer vergaarde roem in de jaren dertig en veertig en ging toen door het leven als Walter Keysbuster en Mr. Showmanship. Zijn handelsmerk, de grote kandelaar op zijn vleugel, bedacht hij tevens in die periode. Later veranderde hij zijn naam in Liberace. Om in het middelpunt van de belangstelling te blijven staan en om gezien te kunnen worden in de grote zalen waarin hij op trad, droeg Liberace extravagante kleding, ingelegd met diamanten en andere glinsterende stenen. Decennia later is de showman overladen met geld en roem, en in die hoedanigheid zien we hem in Behind the Candelabra voor het eerst.

Liefde op het eerste gezicht

Het is 1977 wanneer Scott Thorson (Matt Damon) een show van Liberace (Michael Douglas) bezoekt. Hij is meteen gegrepen door zijn spel, zijn vakmanschap en zijn enerverende show. Scott krijgt de mogelijkheid om Liberace (‘please, call me Lee’) te ontmoeten en er is meteen een klik. Niet veel later zitten ze samen in een bubbelbad. Niet veel langer daarna hijgen ze uit na hevige seks in Liberaces paleis. Een maand later wonen ze samen.

Vanaf dat moment leren we Liberace pas echt kennen. Hij is een gedreven artiest, maar ook een controlfreak, een manipulatief mannetje en iemand die altijd krijgt wat hij wil. Als een soort loverboy pakt Lee de veel jongere Scott in, overlaadt hem met cadeaus en legt hem volledig in de watten. Scott daarentegen is rustig en laat bijna alles over zich heen komen. Dat de relatie middels elk geschenk onevenwichtiger wordt, heeft Scott niet door. Hij stemt zelfs in met een cosmetische ingreep, voorgesteld door Liberace, om meer op zijn geliefde te lijken.

Weergaloze show

~

Michael Douglas speelt zijn rol weergaloos. Hij geeft net zo’n wervelende show weg als zijn personage deed in de jaren zeventig en hij lijkt sprekend op Liberace. Zijn flair, zijn houding, de manier van spreken, het klopt allemaal. Naast Douglas’ glansrol valt er te genieten van de pracht en praal van Liberaces huis en zijn shows, van de mooie pianomuziek die de film rijk is en van het mooie liefdesverhaal. Het is een onmogelijke liefde, zo blijkt al snel, maar een die lang standhoudt. Dat ligt niet alleen aan Scott die afhankelijk is van Liberace, drugs en dieetpillen. Ook Lee zelf geeft zichtbaar om Scott, alleen staat zijn onverzadigbare drang naar seks en roem een gezonde relatie in de weg. Tevens sterk uitgewerkt zijn de krampachtige pogingen van Liberace om zijn geaardheid schuil te houden voor het publiek, een juridisch steekspel dat nog na zijn dood verder ging.

Steven Soderbergh heeft al vele malen aangegeven te stoppen met regisseren. Voegt hij de daad bij het woord, dan zou hij stoppen op zijn hoogtepunt.  Behind the Candelabra is een van de beste films van dit jaar, de beste film van Soderbergh en misschien wel de beste film van Michael Douglas.