Film / Films

Troosteloos met een sprankje hoop

recensie: Broken

In Broken zien we Engeland van haar slechtste kant. In een wijk in Noord-Londen volgen de dramatische gebeurtenissen elkaar in rap tempo op. Terwijl er aan de ellende maar geen einde lijkt te komen, gloort er licht aan de horizon. Skunk, een meisje van 14 met ingetogen humor en het broodnodige positivisme, staat symbool voor de hoop in verder voornamelijk bange dagen. De verfilming van het gelijknamige boek van Daniel Clay is dan ook geen totale misère, maar het komt aardig in de buurt.

Skunk en haar broertje Jed worden opgevoed door au pair Kasia en hun vader Archie (Tim Roth). Hun vrij tijd spenderen ze voornamelijk op het autokerkhof en alles gaat z’n gangetje, maar een gewelddadige aanval van alleenstaande buurman Bob Oswald (Rory Kinnean) op hun zwakbegaafde buurjongen Rick Buckley (Robert Emms) zet een aantal gebeurtenissen in gang die hun weerga niet kennen.

Puzzels, flashbacks en mystiek

~

Als kijker begint dan tevens de puzzel naar de oorzaak van het geweld en andere vormen van ellende. Regelmatig wordt de oplossing snel gegeven middels een flashback, maar andere keren is het een tijdje gissen, hetgeen zeker in het begin wat verwarrend is. De eerste helft van de film is dan ook niet sterk. Personages worden uit het niets opgevoerd, hebben weinig te melden en daarnaast is er een overschot aan flashbacks en mysterieuze muziek. Alleen grappige, licht absurdistische intermezzo’s van poepgooiende kinderen doorbreken de sleur. Broken gebruikt verder een licht mystiek element waarbij Archie dromen heeft over de toekomstige Skunk. Het leidt echter vooral af.

Gelukkig veel beter is de tweede helft, want wanneer duidelijk is hoe de verhoudingen liggen, wordt je als kijker meegezogen in het drama. Het licht komische tintje maakt plaats voor een onheilspellende finale. Hoewel Broken maar niet van een dromerig parallel universum kan af komen, wordt het wel degelijk spannend. De momenten van rust worden spaarzaam en het tempo wordt opgevoerd, hetgeen de film ten goede komt. Zonder de realistische verhoudingen tussen de buurtbewoners uit het oog te verliezen, weet Broken de spanning goed op te bouwen door vooral met veel suggestieve beelden te werken.

Doodlopende straat

~

Een ander sterk aspect zijn de personages, die nooit eenduidig goed of slecht zijn. Tim Roth speelt overtuigend, zowel als buurtpsycholoog als bezorgde vader. Skunk (Eloise Laurence werd gecast uit 850 meisjes) is ondanks haar vreemde naam uitermate aandoenlijk en in elk opzicht een lichtpuntje. Cillian Murphy, vooral bekend uit films van Christopher Nolan, is minder op zijn plek en zet een wat softe, fletse leraar met een vreemd accent neer die een knipperlichtrelatie met Kasia heeft.

Broken portretteert een wijk die als ’troosteloos’ te typeren valt. Tekenend en ongetwijfeld niet toevallig is het feit dat de hele film zich afspeelt in een doodlopende straat. De enige weg is de weg terug, maar veel mensen kunnen niet meer terug; zij het door hun verleden of hun huidige situatie. De film doet de titel eer aan, want veel blijft er niet intact, maar het is niet een en al ellende wat de klok slaat. Want daar is Skunk, die met een ontwapenende glimlach en tomeloos enthousiasme de harten steelt van de kijker. Terwijl de wereld om haar heen langzaam afbrokkelt, verliest ze haar onschuld niet. De uitwerking had beter gekund en het warrige begin had wat strakker geregisseerd kunnen worden, maar dat neemt niet weg dat Broken desondanks een hele aardige film is geworden.