Film / Films

Californisch schrijversleed

recensie: Ask the Dust

Ask the Dust is een lauwe verfilming van John Fantes gelijknamige boek. Wel vormt het voor regisseur en scenarioschrijver Robert Towne weer een terugkeer naar thema’s die hem aan zijn hart liggen.

De naam Robert Towne roept eigenlijk gelijk de associatie met Chinatown (1974) op. Townes script voor Roman Polanski’s film heeft een legendarische reputatie als een klassieker die nog in het spanningsveld stond tussen het oude Hollywood van de noirs en het nieuw Hollywood van de tegencultuur. Towne werd er gelijk een beroemdheid mee en een belangrijke speler binnen het Hollywoodcircuit.

~

Enerzijds heeft Towne daarmee een reputatie als vernieuwer gehad, maar als regisseur zijn zijn films in veel gevallen middelmatig gebleken. De film Personal Best (1982) was een artistieke en commerciële mislukking. En een film als Tequilla Sunrise (1988) paste meer binnen het standaard actiegenre, waarmee Towne met zijn scriptbewerkingen van twee Mission Impossible-films in ieder geval zijn brood kon verdienen. Ask the Dust is een persoonlijker project voor Towne en lijkt een terugkeer naar het Los Angeles van Chinatown.

Schrijver en muzen

Ask the Dust begint met het schrijversleed van Arturo Bandini (Collin Farrell), die in voice-over vertelt over zijn dromen, terwijl hij moeite moet doen om rond te komen. Bandini woont in een vervallen hotel in Los Angeles ten tijde van de depressie en hij probeert wanhopig inspiratie te zoeken voor zijn verhalen. Bandini is in Fantes boek een kwetsbare dromer die zich bewust is van hoe het kan lopen in het leven. Met Colin Farrell als Bandini komt die geloofwaardigheid niet helemaal over in de film. Farrell lijkt veel ervarener en is niet kwetsbaar ondanks wat angstige blikken die moeten aangeven dat hij het zwaar heeft. Verder is hij net iets te knap en normaal om een outsider te zijn.

~

De film focust zich vervolgens op twee vrouwen die een invloed op Bandini hebben. Camilla (Selma Hayek) is een vurige Mexicaanse en Vera (Idina Menzel) een kwetsbare joodse vrouw die valt op Bandini’s artistieke pretenties. Ze vormen twee verschillende muzen die hem in het verhaal een bepaald inzicht geven. Uiteindelijk heeft Bandini met Camilla een complexe relatie, waarbij hij haar aan de ene kant beledigt vanwege haar Mexicaanse afkomst, terwijl hij zelf kampt met zijn Italiaans-Amerikaanse identiteit. In die periode vormen deze culturele verschillen nog een belangrijke beperking binnen de Amerikaanse samenleving. Naarmate de film vordert komen ze bij elkaar en wordt zij de grote inspiratiebron voor zijn boek.

Glossy verfilming

Townes film is een onopmerkelijke adaptatie geworden, waarbij de regisseur bepaalde dingen heeft aangedikt die in het boek subtieler naar boven kwamen. Het einde is in de film duidelijker en daarmee ook minder sterk. Verder heeft Towne de moeite genomen om de periode goed in beeld te brengen door middel van kostuums en sets. Toch blijft Townes nagemaakte Los Angeles net iets te glossy voor Fantes sfeervolle boek. Daarmee is Ask the Dust een verbetering in vergelijking met zijn voorgaande films, maar als regisseur moet Robert Towne zich zeker nog bewijzen.