Film / Films

Relevante vragen

recensie: In the Valley of Elah

Heftige film, In the Valley of Elah. Regisseur Paul Haggis neemt ruim de tijd om de zaken uiteen te zetten. Zoveel tijd zelfs, dat je al bijna wegdommelt. De plot komt echter rauw op je dak. Laat dat maar aan meesterscenarioschrijver Haggis over.

De laatste film die Haggis zowel schreef als regisseerde, was het ensemblewerk Crash, over het onderhuidse racisme in de Verenigde Staten. Voor In the Valley of Elah kiest hij opnieuw voor een actueel thema, de oorlog in Irak, maar in deze film is er geen sprake van een veelheid aan verhaallijnen of personages. Evenmin zijn er bloedige gevechtsscènes. Bij Haggis begint de strijd pas als de soldaten zijn teruggekeerd.

Primaire reacties

~

Voormalige militair Hank Deerfield (Tommy Lee Jones) krijgt te horen dat zijn zoon Mike na terugkomst van een gevechtsmissie in Irak verdwenen is. Hank laat zijn vrouw Joan (Susan Sarandon) achter en vertrekt naar de militaire basis. Daar worden de afgehakte lichaamsdelen van Mike juist gevonden. Om erachter te komen wie deze gruwelijke daad op zijn geweten heeft, schakelt Hank politierechercheur Emily Sanders (Charlize Theron) in. Hoewel ze hetzelfde doel nastreven, maken Hank en Emily het elkaar niet gemakkelijk. De relatie tussen deze koppige, primair reagerende personages vormt de basis voor de hypnotiserende werking van In the Valley of Elah.

De militaire kazerne, een besloten maatschappij op zich, is ontdaan van alle gezelligheid. Het landschap rondom bestaat uit kale velden, slonzige striptenten, en ranzige wegrestaurants, door Haggis gefilmd in sombere bruintinten. In eerste instantie wordt Hank bijna meegezogen in nostalgie bij het zien van de sobere barak waarin zijn zoon sliep. Al snel blijkt dat hij zijn verleden niet terug zal vinden op deze plek. Zijn militaire ervaring stamt uit het verleden, toen oorlogen nog op een andere manier werden uitgevochten.

Diepgang

~

Hank Deerfield, een rechtlijnige, patriottistische en religieuze figuur, verliest alles waar hij geloof aan hechtte. Zonder grote gebaren weet Jones de neergang van een zelfverzekerd man volkomen geloofwaardig te maken. Hij kan dan ook leunen op een scenario dat bijna ongemerkt een enorme psychologische diepgang creëert. Charlize Therons personage steekt er wat schraal bij af. Voor Susan Sarandon is haar kleine rol als bezorgde echtgenote zelfs een regelrechte belediging. Het is misschien het nadeel van de sterrencast waar Haggis als altijd op kan bogen.

Zonder dat er ooit wordt gezegd “Geloof je nou nog in die God van jou?” of “Zouden we onze jongens en meisjes wel naar dat front moeten sturen?” weet In the Valley of Elah alle relevante vragen te stellen. Juist daardoor is het een zeldzaam krachtige film.