Film / Films

The Hole

recensie: The Hole

Tiener-slasher-films zijn er in alle soorten en maten. Meestal komt het neer op een stelletje anatomisch correcte mensen die in plaats van mee te doen aan een modeshow even geslashed worden door een sukkel met een overwerkt trauma. Sommige regisseurs willen nu eens wat anders. Met een kleine aanpassing aan de formule denken ze dit vaak te kunnen bereiken.

~

Nadat Scream het genre nieuw leven had ingeblazen kon je in de videotheek weer struikelen over de goedkope rip-offs. De meest suffe in dat rijtje zijn voor mij wel de I Know What You Did Last Summer-films. Meisje met grote borsten hoort een geluid. Schaduw vliegt achter in het beeld even langs een muur. Meisje schrikt van… een kat of een voorwerp. Opgelucht haalt meisje adem. Dan komt het onvermijdelijke moment dat de echte moordenaar alsnog door het beeld springt. Poehpoeh! Dat was weer even schrikken geblazen!

Claustrofobisch effect

In The Hole gooien de makers het over een andere boeg. Net als in het geniale Blair Witch Project probeert men een meer claustrofobisch effect te bereiken. Een groepje tieners wil niet mee op een gedwongen schoolkamp. Ze laten zich door een klasgenoot voor drie dagen insluiten in een oude bunker. In eerste instantie lijkt het allemaal een leuk feest te worden, tot de dag komt dat ze weer naar buiten willen. Hun klasgenoot komt niet opdagen, dus kunnen ze de bunker niet uit.

Oorverdovend

~

Het begin van de film hakt er gelijk goed in: Thora Birch loopt bloedend door het verlaten universiteitscomplex, vindt een telefoon en belt 911. Als er opgenomen wordt slaakt ze zo’n oorverdovende schreeuw dat de sfeer er meteen goed inzit. Birch blijkt de enige overlevende van het groepje, maar is psychisch zo in de war dat de politie uit haar gebrabbel niet kan opmaken wat er is gebeurd. Aan de psycholoog de taak om achter de waarheid te komen. Birch lijkt echter niet te willen vertellen wat er echt gebeurt is, en dat levert twee versies van het verhaal op.

Creepy sfeertje

Het eerste uur lijkt vrij standaard te worden afgewerkt, net als in de doorsnee tiener-horror, maar dan neemt het verhaal een aardige wending, en wordt het toch nog een beetje leuk. Het goede idee wordt namelijk plichtmatig afgewerkt, en de personages blijven toch te Cosmopolitan om echt te boeien. Met een beetje meer diepgang had dit een fantastische film kunnen worden. De muziek zorgt voor een aardig creepy sfeertje, en is daarmee het beste wat ik kan melden over deze film. Niet slecht, maar ook niet heel goed.