Film / Films

Gangs of New York

recensie: Gangs of New York

In 1977 kreeg Martin Scorsese een idee voor een historisch epos, waarin een groep op Amerikaanse bodem geboren criminelen, de zogenaamde Natives, het opnemen tegen Ierse immigranten, die hun fortuin in Amerika willen vinden. Maar de productiemaatschappij was indertijd niet zo blij met Scorsese’s kindje, omdat het een duur project zou worden. Nadat het script 20 jaar in de ijskast had gelegen, werden de dialogen opgekrikt, de geweldscenes aangepast, en na tweeëneenhalf jaar was Gangs of New York een feit.

~

The Five Points

De Natives willen de immigrerende Ieren een lesje leren, en tegelijkertijd de controle krijgen over The Five Points, een wijk van chaos en criminaliteit in het New York van 1846. Deze vete wordt op het centrale punt van The Five Points beslist. Amsterdam Vallon (Leonardo DiCaprio) ziet hoe zijn vader (Liam Neeson), de leider van de Ierse bende de Dead Rabbits, wordt afgeslacht door William Cutting, aanvoerder van de Natives, bijgenaamd Bill “the Butcher” (Daniel Day Lewis).
Vijftien jaar later is Amsterdam volwassen en zint hij op wraak. Maar na zich anoniem bij de bende van Bill aangesloten te hebben, en steeds dichter bij Bill in de buurt komt tot Bill hem als zijn zoon begint te zien, begint hij te twijfelen aan zijn doel. Ondertussen wordt hij verliefd op de mooie Jenny (Cameron Diaz), zakkenrolster van beroep, en protégé van Bill. Al deze verwikkelingen spelen zich af in een tijd dat mannen opgeroepen worden voor dienst…waar niemand uit de Five Points ook maar iets van moet hebben.

Hollywood

~

Gangs is een echte Hollywood-productie, zoals we gewend zijn voorgeschoteld te krijgen: een paar bekende acteurs, een op wraak zinnende mooie jongen, ruwe en toch mooi gefilmde afslachtingen, een lineair en verantwoord opgebouwd verhaal, een verplicht liefdesnummer, de hele mikmak zit erin. Dit kan bij veel mensen van te voren al weerstand opwekken. Of niet, natuurlijk…voor degenen die zwijmelend in de bioscoopstoel zitten bij het zien van DiCaprio en Diaz.

Geweld

Scorsese, die we kennen als regisseur van Taxi Driver (1976), Raging Bull (1980) en GoodFellas (1990), heeft een voorliefde voor gewelddadige scenes. Geen gepolijste gevechten, zoals in The Matrix, waar Keanu Reeves nog niet eens een haartje op de verkeerde plek heeft zitten tijdens de hele film. Nee, Scorsese houdt van letterlijke gevechten, zoals we ze kennen uit Pulp Fiction en Fight Club. Deze voorliefde laat hij zien in Gangs. En de scenes zijn prachtig gefilmd. Jammer alleen, dat het dodental gewoonweg niet bij te houden is, en dat de hoeveelheid van de scenes niet veel toevoegt aan het verhaal. En of het neersteken van iemand nou echt je hele gezicht moet roodkleuren, daar heb ik zo mijn twijfels over.

Acteren

~

Naast de geweldig gefilmde vechtscenes, kunnen ook de acteurs rustig achterover leunen. Ze hebben hun best gedaan, en dat is te zien. Daniel Day Lewis wist wat hij deed, toen hij de rol van de psychopatische Bill “the Butcher” accepteerde. Al lijkt zijn acteerprestatie in het begin wat twijfelachtig, naarmate de film vordert, groeit Lewis in zijn rol, speelt hij de sterren van de hemel, en steekt hij met kop en schouders boven de rest uit.
Zoals we in Basketball Diaries (1995) hebben kunnen zien, kan Leo een aardige acteerprestatie neerzetten. DiCaprio laat zich ook hier van een goede kant zien, en bewijst dat hij zeker acteertalent heeft. De rol van Jenny zit Diaz als gegoten, lijkt het. Ze speelt haar rol als verleidster aan de ene kant en onschuldig meisje aan de andere kant als geen ander. Natuurlijk kan ik gaan zeuren over het feit dat zowel DiCaprio als Diaz moeite hebben om hun Ierse accenten vast te houden – DiCaprio’s voice over spreekt zelfs af en toe met een Southern accent -, maar een kniesoor die daarop let.

Stempel

Je zou Gangs kunnen omschrijven als een goede Hollywoodfilm, maar dat zou te weinig eer doen aan de inzet van Scorsese, die zijn stempel zeker gedrukt heeft op deze film. Al is de film vaak wat warrig, door de vele verhaallijnen die door elkaar lopen (vier stuks in totaal), de prestaties, die door zowel de acteurs als de crew zijn neergezet, zijn zeker de moeite van het kijken waard, al is het alleen maar om de heerlijk “echte” gevechtscenes en de redelijk verhitte seks-partij van DiCaprio en Diaz.