Film / Films

Verhitte strijd in de woestijn

recensie: Daratt

Wanneer de regering van Tsjaad amnestie verleent aan alle oorlogsmisdadigers, krijgt de zestienjarige Atim van zijn grootvader een pistool mee, en de opdracht om Nassara, de moordenaar van zijn vader, te doden.. Deze is inmiddels getrouwd, en leidt een degelijk leven als bakker. Nassara neemt Atim in dienst als leerlingbakker, maar is zich niet bewust van de wraaklustige taak die de jongen op zich genomen heeft. Terwijl Atim probeert moed te verzamelen om de man om te brengen, wordt Nassara door een reeks tegenslagen juist steeds afhankelijker van hem.

~


Wat vooral centraal staat in Daratt is de constante innerlijke worsteling van Atim. Hij moet aan zijn grootvader bewijzen dat hij een ‘echte man’ is, hij wil wraak voor de dood van zijn vader, maar tegelijkertijd ziet hij in dat Nassara geen monster is. Deze deelt brood uit aan arme buurtkinderen, neemt Atim op in zijn huis en leert hem een vak. Verscheurd door zijn tegenstrijdige gevoelens, stelt Atim zich daarom afstandelijk en kil op. Geïntrigeerd door deze houding interesseert Nassara zich steeds meer in de jongen en begint hij juist warme gevoelens voor Atim te koesteren.

Constante strijd

Naarmate de film vordert, wordt de relatie tussen de mannen steeds ingewikkelder. Atims wraaklust wordt overschaduwd door zijn behoefte aan een vaderfiguur, en Nassara ziet in Atim een potentiële zoon. Atims geflirt met Nassara’s veel jongere vrouw Aicha maakt de situatie er niet beter op. De bijzondere haat-liefdeverhouding maakt dat de mannen constant in strijd zijn met elkaar, maar Atims gewetensnood blijft tegelijkertijd groeien. Als Nassara uiteindelijk Atim wil adopteren als zijn zoon en daarvoor aan zijn vader toestemming wil vragen, wordt Atim gedwongen om een keuze te maken.

Simpel maar onvoorspelbaar

~

Daratt is een ingetogen, pretentieloze film met onbekende acteurs en een simpel maar effectief gebruik van locatie. De hitte van de claustrofobische bakkerij is bijna te voelen, net als de stoffigheid van de straten. Het grootste deel van de film speelt zich af rond het huis van Nassara, wat de nadruk legt op het feit dat Atim steeds verder binnendringt in zijn wereld. Verwacht geen grootse gebaren of plotwendingen; deze film kabbelt rustig voort maar blijft tot het einde onvoorspelbaar. Op een realistische wijze weet de regisseur de daden en beslissingen van de personages te schetsen, en wordt de relatie tussen de twee mannen goed uitgediept, ondanks het ontbreken van veel achtergrondinformatie. Daardoor blijft de innerlijke belevingswereld wel verborgen voor het publiek, maar het effect hiervan is dat tot het einde onduidelijk blijft wat er zal gebeuren met Nassara. Daratt is niet groots en meeslepend, maar weet een simpel verhaal wel onderhoudend te maken.